AFFECTION

          แววตาคมที่อ่อนโยนในวันนั้น กับแววตาที่เหมือนดูถูกเเสนชิงชังกันในวันนี้ มันทิ่มแทงใจของเธอจนเจ็บแปลบไปทั่วหัวใจ มุกดารินทร์ได้แต่ท่องไว้ว่า นี่ไม่ใช่เมธาพัทธ์เด็กหนุ่มที่เธอรู้จักเมื่อหลายปีที่แล้ว แต่นี่คือเมธาพัทธ์ ผู้ชายที่ใจร้ายที่สุดในโลก

          “มองหน้าผมทำไม”

“ที่นี่ไม่ต้อนรับคุณ จะไปไหนก็ไป” แววตาคมฉายแววเกลียดชังอย่างเห็นได้ชัด

          “มิกซ์”

          “ความแค้นของผมมันไม่ได้มีแค่นี้หรอกมุกดารินทร์ ถึงศาลจะตัดสินให้พ่อคุณจำคุก2ปี มันก็เทียบไม่ได้กับพ่อแม่ผมที่หายจากโลกนี้ไปแล้ว”

สรรพนามที่แสนห่างเหินทำเอาใจหญิงสาวเจ็บจนชาหนึบ เเววตาของเธอมองเขาด้วยความรู้สึกผิดอยู่เต็มหัวใจ

เเละเธอก็รับรู้ได้ทันที...

ว่าแววตาที่เขามองเธอในวันวาน ช่างแตกต่างจากวันนี้เหลือเกิน...

          “พี่ขอโทษ”

          “ผมมีพี่ชายคนเดียวเท่านั้น ชื่อแม็ก!!” เสียงตวาดลั่นทำให้ผู้คนในงานหันมาให้ความสนใจ เธอก้มหน้าลงพร้อมน้ำตาที่หลั่งไหลออกมาด้วยความรู้สึกผิด

"เรื่องราวทุกเรื่องนั้นมีตอนจบ

แต่ในชีวิตจริง...

ในทุกๆตอนจบ

คือการเริ่มต้นครั้งใหม่"

นิยายเรื่องนี้เป็นเรื่องที่ไรท์แต่งไว้นานแล้วไรท์พยายามแก้และปรับปรุงเนื้อหาบางส่วน แบบแก้แล้วแก้อีก เพราะเนื้อหามันกัดกินหัวใจแบบสุดๆ

ใช้เวลาในการแต่งมา1ปีเต็ม ตั้งแต่พระเอกอยู่มอต้นยันมีลูกอ่ะคิดดู เนื้อเรื่องเลยยาวมากๆ ยาวมากจริงๆ

*ยังไงก็ขอฝากเรื่องนี้ไว้ในอ้อมอกอ้อมใจของรีทอีกเรื่องด้วยนะครับ