ฉัน 'แคลร์' เด็กสาวมหาลัยวัย20

ที่พ่อแม่ทิ้งให้อยู่กับยายมาตั้งแต่เด็กๆ แถมยังมีน้องชายวัย 15ขวบที่ถูกทิ้งไว้พร้อมกับฉันอีกคนด้วย และตอนนี้ยายก็เสียไปแล้วด้วยโรคร้าย ดังนั้นเพื่อปากท้องและการอยู่รอดของฉันและน้องชาย ถึงได้ยอมมาทำงานเป็นเด็กเสิร์ฟที่ผับชื่อดังแห่งหนึ่ง ถึงแม้ฉันจะยอมทำทุกอย่างเพื่อเงินแต่ก็ยกเว้นอย่างนึงคือการเอาตัวเข้าแลก!

เขา 'อาทิตย์'

ลูกชายคนโตของนักธุรกิจชื่อดัง ชีวิตมีดีทุกอย่างเส้นทางชีวิตโรยด้วยกลีบกุหลาบ ร่ำรวยเงินทอง มีการศึกษา ไหนจะหน้าตาหล่อเหลาราวกับเทพบุตร แทนที่จะเลือกสืบทอดตำแหน่งของพ่อตัวเอง ดันหนีมาเปิดร้านคาเฟ่กลางสวนซ่ะงั้น?

"เป็นเด็กเป็นเล็กหัดขโมยหรอเรา?"

ร่างสูงเจ้าของกระเป๋าเงินที่ฉันขโมยมา ยืนกอดอกมองฉันด้วยสายตาดุๆ

"หุบปากน่าลุง"

ฉันถือกระเป๋าเงินหรูในมือของตัวเองแน่น ที่ฉันทำอยู่ก็เพื่อปากท้องของตัวเองและน้องชายนะ! อย่าหาว่าเลวเลย แต่มันช่วยไม่ได้นี่

"โอ้โห ปากเก่งซะด้วย"

เขาหัวเราะร่าราวกับไม่เดือดร้อนที่ตัวเองถูกขโมยเงินเลยสักนิด

"เอาคืนมายัยหนู"

เขายื่นมือมาข้างหน้าฉันพร้อมกับกระดิกนิ้ว เหอะ กวนประสาท!

"คืนให้โง่สิ!"

ฉันแลบลิ้นปลิ้นตาใส่เขา และกำลังเตรียมตัวจะชิ่งหนี

"เผื่อเธอไม่รู้นะ นั่นกล้องวงจรปิด เธอจะเอาเงินฉันไปก็ได้ แต่คงใช้ได้ไม่นานนักหรอก หึ!"

ร่างสูงกระตุกยิ้มร้าย เล่นเอาขนลุกวาบไปทั้งตัว ฉันหันไปมองตามจุดที่เขาชี้ ก่อนจะพยายามเพ่งเล็งหากล้องวงจรปิดว่ามีจริงรึเปล่า

ฟึ่บ!!!

ไอ้ลุงนี่หลอกฉัน!!! ระหว่างที่หันหลังไปดูเขาก็พุ่งเข้ามาประชิดตัวพร้อมกับ จับแขนฉันไขว้ไว้ข้างหลัง ก่อนจะหยิบกระเป๋าเงินตัวเองคืนไป

"หน้าตาก็ดี ไม่น่าเป็นขโมย"

เขาพูดขึ้นหลังจากปล่อยตัวฉันให้เป็นอิสระ

"ฉันก็ไม่ได้อยากทำนักหรอก!"

ฉันจ้องเขาด้วยแววตาไม่พอใจ

"งั้นไปทำงานกับฉันไหม"

"เหอะ! ขายตัวล่ะสิ ขอผ่าน!!!"

เขาก็คงเป็นเหมือนกับคนอื่นๆที่ต้องการแค่ร่างกายฉันเท่านั้น

"พูดอะไรบ้า ๆ เป็นพนักงานร้านคาเฟ่ต่างหาก"

"อะไรนะ?"

"เป็นพนักงานคาเฟ่ไง งานธรรมดา เงินเดือนดีนะ ถ้าสนใจก็ติดต่อมาละกัน"

เขาพูดพร้อมกับโยนนามบัตรให้ ก่อนจะเดินหายเข้าไปในผับ

พนักงานร้านคาเฟ่เนี่ยนะ?...

*บุคคลในภาพไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้องใดๆกับเนื้อหานะคะ