ชายผู้เปรียบดั่งแม่ทัพ องอาจห้าวหาญ ศัตรูทุกผู้เหล่าต่างหวั่นเกรง แต่หนนี้หลังจากจบศึก ผลกลับกลายเป็นแพ้สงครามถูกจับตัวเป็นเชลยศึก ถูกบุรุษสูงศักดิ์ผู้เป็นถึงอ๋องจอมมารย่ำยี ข้าหรือจะยอมมีชีวิตทนต่อไปได้ ถ้าไม่หนีก็ขอตายเสียดีกว่า!!

             ................

****คำเตือน**** 

>> นิยายเรื่องนี้ เรท 20+ มีฉากที่นายเอกไม่สมยอมหรือไม่ยินยอมค่ะ ถ้าไม่ชอบ กรุณากดออกค่ะ <<

  แม่ทัพผู้เก่งกล้า ชื่อเสียงสมญานามว่า "แม่ทัพพยัคฆ์ขาว" ศัตรูใดได้ยินต่างหวั่นเกรง ไม่ว่าจะผ่านศึก รบมากี่ครั้งกี่หนก็ไม่เกรงกลัวสิ่งใด ชนะทุกครั้งด้วยแผนการอันแยบยลเฉียบขาด

  แต่ศึกหนนี้กลับพลาดท่าถูกจับตัวเป็นเชลย เพียงเพราะดันมีหนอนบ่อนไส้ ส่งข่าวให้กับอ๋องผู้ได้สมญานามว่า "ท่านอ๋องจอมมาร" ผู้เย็นชา ไร้หัวใจ

  หนทางครั้งนี้ถ้าข้าหนีไม่พ้นเงื้อมมือจอมมารผู้นี้ ข้าขอยอมตายเสียดีกว่า!! จะปล่อยให้มันย่ำยี!!

.

  .

  "ข้ามีเสนอดีๆ แค่เจ้ายอมนอนส่งเสียงครวญครางอยู่ใต้ร่างข้า ให้ข้าได้เสพสุขบนตัวเจ้า เจ้าก็จะสบายตลอดชีวิต" ชายร่างหนากล่าวด้วยแววตาอันเจ้าเล่ห์และรอยยิ้มของผู้มีชัย

'คิดรึข้าจะยอมนอนทอดกายอยู่ใต้ร่างจอมมารผู้นี้'

"ข้าขอปลิดชีพตน ดีกว่ายอมนอนทอดกายให้แก่คนอย่างท่าน" ข้ากล่าวตอบกลับไปด้วยแววตาและน้ำเสียงอย่างไม่หวั่นเกรงกลัวต่อจอมมารผู้อยู่เบื้องหน้า

  "หึหึๆ....คิดรึว่าข้าจะยอมให้เป็นเช่นนั้น สู้เจ้ายอมเป็นพระชายาเสียดีกว่า" นัยน์ตาอันเจ้าเล่ห์และน้ำเสียงหัวเราะขบขันของชายร่างกำยำ ก่อนกล่าวออกมาอย่างผู้มีชัย

เพจ :: M_c27761 // Twitter : @mc27761

Tag. #เล่ห์รักดวงหทัย

เปิดเรื่องด้นสด : 3/03/2562