จะเกิดอะไรขึ้นเมื่อยามค่ำคืน🌃 ที่มี. ฝนตกลงมาปลอยๆขณะนั้น ในมุมมืดมีชายหนุ่มที่กำลังนั่งอยู่ในมุมซอกตึกที่ทิ้งขยะกำลังก้มหน้าเเละเหม่อลอยสายตาว่างเปล่าราวกับว่าชีวิตนี้ไม่เหลืออะไรเเล้วเพียงเเต่ความมืดเเละความว่างเปล่าในสายตาข้างๆมีเเมวจอนจัดตัวสีดำตัวหนึ่งนั่งอยู่เป็นเพื่อนเพื่อคลายเหงาลงได้บ้างเเม้เพียงเล็กน้อยก็ตาม ทันใดนั้นมีเด็กชายคนหนึ่งกำลังเดินกลับบ้านเป็นทางที่มักจะใช้เดินเป็นประจำถือร่มอยู่ในมือในขณะที่กำลังเดินอยู่หันไปพบกับผู้ชายคนหนึ่งที่กำลังนั่งเหม่อลอยท่ามกลางสายฝนจึงตัดสินใจเดินเข้าไปหาคิดในใจว่า "ทำไมผู้ชายคนนี้น่าสงสารจัง" ตัดสินใจยื้นร่มให้ทันใดนั้นผู้ชายที่นั่งก้มหน้าเหม่อลอยอยู่ค่อยๆเงยหน้าขึ้น. จึงพบกับหนุ่มน้อยหน้าสวยจัดได้ว่าน่ารักมากกกกำลังยื้นร่มให้ตนพร้อมกับรอยยิ้มเเสนน่ารัก😊ที่ทำให้หัวใจอันเศร้าหมองว่างเปล่าอบอุ่นหัวใจขึ้นมาทันใดก่อนเด็กน้อยจะไปเขาได้เอ่ยถามชื่อจากเด็กน้อยคนนั้น "เดี่ยวก่อนอย่าพึ่งไปเธอชื่ออะไร" "ฮะ?เอ่อ..ผมชื่อว่ามูน ที่เเปลว่าพระจันทร์ครับ" พอพูดจบเด็กน้อยรีบวิ่งฝ่าฝนออกไปอย่างรวดเร็วเขาได้เเต่มองเเผ่นหลังเล็กวิ่งห่างออกไปรื่อยๆจนสุสายตา ผมจะตามหาคุณให้พบ เเสงสว่างของผม เหมือนดวงจันทร์ที่คู่กับยามค่ำคืนที่เหมือนกับชื่อของเจ้าตัวเล็กของเขาเราจะได้พบกันอีกเเน่ "ดวงจันทร์ของผม"