"พิช"เสียงน้องฝาแฝดของผมพูดขึ้น ผมหันไปพร้อมรอยยิ้มสดใสก่อนจะหุบยิ้มทันที

"ฟิล์ม ทำไมหน้ามึงเป็นแบบนั้น" ผมรีบไปจับหน้ามันที่หน้าเละสภาพดูไม่ได้

"...ฮึก.."

"มึงร้องไห้ทำไม ใครทำอะไรมึง"

"พะพี่บอม ฮึก กูไม่ไหวแล้ว" มันพูดก่อนเข้ามาสวมกอดผม

"........" มันเงียบก่อนจะมองผมนิ่งแล้วน้ำตายิ่งเอ่อล้นขึ้นมา

"มีอะไรอีกรึเปล่า บอกกูสิ" ผมเข้าไปเช็ดน้ำตาน้อง

"กูชนเด็กผู้ชายคนนึงก่อนมาถึง ฮึก กูกลัว" น้องกอดผมแน่นขึ้น

"ไม่เป็นไร"ผมกอดน้องตอบก่อนจะพาน้องเข้าห้อง

#ภาพเป็นเพียงภาพประกอบ