ครั้งหนึ่ง...ผมหนีเรียนมาเที่ยวเมืองไทยโดยไม่ได้บอกครอบครัวให้รู้ คืนหนึ่งผมเมาจนรังแกผู้หญิงคนหนึ่ง จากนั้นเธอก็หายไปจากชีวิตผม กระทั่งเรากลับมาพบกันอีกครั้งหลังจากที่เธอคลอดลูก ผมจะทวงลูกของผมคืน

"เรื่องค่าผ่านทาง ฉันอยากให้คุณเรียกเก็บค่าเช่าได้เลย" ฉันมองหน้าเขาก่อนจะหันไปทางอื่น ทำไมฉันถึงรู้สึกหายใจไม่ทั่วท้องเอาซะเลย

"ถ้าผมเรียกค่าเช่า ผมว่าคุณคงจ่ายไม่ไหวหรอก" องศาพูดก่อนจะยกยิ้มมุมปากแล้วเดินเข้ามาหาฉัน ระยะห่างเพียงแค่ก้าวเดียวเท่านั้นที่เขายืนอยู่

"คุณจะเอาเท่าไหร่ ว่ามาฉันจ่ายไหว"

"แน่ใจ?" องศากระตุกยิ้มอีกรอบก่อนจะมองไปรอบ ๆ ทำไมฉันรู้สึกเกลียดขี้หน้าเขากันนะ ให้ไอ้ทุยขวิดแมร่ง

"แน่ใจ" แพงแค่ไหนฉันก็จะสู้

"เอาคุณ...กับลูก"

"..."