ซวย ซวย ซวย นี่มันวันซวยของผมชัดๆ ไม่รู้ว่าเป็นบุญหรือกรรมกันแน่ที่ได้ส่งกองทัพอภินิหารโชคร้าย (?) ลงมาหล่นทับโดยไม่ถามและไม่ทันตั้งตัวผม ซีซั่น ที่เป็นเพียงหนุ่มน้อยรูปงามนามธรรมดาๆ คนหนึ่ง จากการที่ผมทำผิดพลาดจับได้ไม้สั้นในขณะที่คนอื่นเขาจับได้ไม้ยาวกันทั้งห้อง เพื่อเฟ้นหาดรัมเมเยอร์สีเขียวไม้ที่สองทำให้ผมต้องกลายเป็นตัวแทน(หรือกระโถนรับอารมณ์)อย่างช่วยไม่ได้ในงานกีฬาสีปีนี้ โดยมีผู้ฝึกสอนเป็นรุ่นพี่ที่เป็นไม้แรกสุดจะมีชื่อเสีย เฮ้ย ชื่อเสียงอันเลื่องชื่อลือชา ที่มีนามว่า ลมกรด ก็กรดสมชื่อ หน้าตามีฤทธิ์ในการกัดกร่อนหัวใจสาวๆรุนแรง แต่ทว่าอารมณ์แปรปรวนเหมือนคนเป็นวันโลหิตอิสตรี แล้วผมจะมีชีวิตรอด ร่างกายครบ 32 ส่วนก่อนงานกีฬาสีจะเริ่มไหมเนี่ย ?

---------------------------------------------------------

ฮา สวัสดีค่ะ พึ่งลองจับงานนักเขียนเป็นครั้งแรกคงได้แต่พูดว่า

------------ฝากเนื้อผากตัวด้วยนะค่ะ-------------

สามารถตามทวงนิยายได้ที่เพจของเฟสบุ๊ค ยืนงงในดงวาย ได้เลยนะค่ะ บางครั้งไรท์ก็ลืม ฮ่าๆ