“หรือต้องให้ฉันรื้อฝื้นความจำ”เขาหันหน้ามาเผชิญกับฉันที่ยืนนิ่ง พร้อมกับขาที่ค่อยๆถ่อยร่นเมื่อเขาย่างสุขุมเข้ามาหา

“รื้อฟื้นไปจะช่วยอะไร ฉัน...อื้ออ”ฉันถูกคนตัวสูงคว้าคอเข้าไปบดจูบลูบไล้ นัวเนียอย่างบ้าคลั่ง ฉันจะหายใจไม่ออกเพราะสัมผัสที่ได้รับมันช่างเสียวซ่านเหลือเกิน และสติสตังที่มีก็ถูกกลืนหายไปกับรสสัมผัสของเขาอย่างว่าง่าย

“จะจำได้แล้ว ฉัน..จำได้แล้ว”ฉันเลิ่กลักบอกพร้อมกับก้มมองเสื้อนักศึกษาที่ถูกปลดกระดุมไปสองเม็ดแล้ว เร็วจริง