คำโปรย

เรื่องความรักความชอบ หรือความเกลียดชังที่เกิดขึ้นนั้น บางครั้งก็ยากที่จะอธิบายเหลือเกิน

เหมือนกับที่ตอนอายุได้เจ็ดขวบ...

อนันตยาต้องการให้พ่อปูพื้นบ้านด้วยไม้กระดานแผ่นใหญ่และปูหลังคาด้วยแผ่นตะกั่ว กับสร้างรั้วด้วยหินทรายสีชมพู เท่านั้น พอไม่ได้ตามประสงค์ก็ลงไปชักดิ้นชักงออยู่กับพื้น

หรือการที่เธอหลงใหลในตะกาว หรือ ตุ้มหูลวดลายดอกไม้แบบโบราณที่สันนิษฐานว่าได้รับอิทธิพลมาจากเขมร และใช้กันแพร่หลายในแถบอีสานใต้ ทว่าเหลือคนใส่น้อยเต็มทีในปัจจุบัน แต่ถึงอย่างนั้นหญิงสาวก็ตัดสินใจเจาะหู และเลือกตุ้มหูแบบนี้เป็นตุ้มหูคู่แรกในชีวิต

นอกจากนี้เธอยังชื่นชอบกลิ่นของดอกลั่นทมเป็นพิเศษ เลยเลือกใช้แต่โลชั่น สบู่ น้ำหอม และเครื่องประทินผิวที่มีกลิ่นสกัดจากดอกไม้ชนิดนี้เพียงเท่านั้น

เรื่องเหล่านี้คล้ายกับไม่มีเหตุผล ไม่มีที่ไปที่มา...

ใครถามก็ตอบไม่ได้ รู้แต่ว่าชอบเท่านั้น หรือจะบอกว่าบังเอิญก็ได้

แต่พระพุทธองค์ตรัสไว้ว่า ความบังเอิญไม่มีในโลก ทุกสิ่งล้วนถูกลิขิตจากกรรมทั้งกุศลและอกุศลที่สัตว์โลกได้กระทำไว้ทั้งในอดีตและปัจจุบัน...

เหมือนการที่เธอ...หญิงสาวจากศตวรรษที่ 21ได้ก้าวผ่านห้วงเวลาย้อนกลับไปเกือบพันปี เพื่อได้พบเจอกับเขา...แม่ทัพหนุ่ม ผู้ที่ได้ชื่อว่าทรราชแห่งราชอาณาจักรอัศศุมันต์ที่เจ้าเล่ห์ กลิ้งกลอก โหดร้าย เหี้ยมเกรียมกว่าผู้ใดในแผ่นดิน

ทว่า...การพบเจอกันครั้งนี้ ไม่ใช่ในฐานะหญิงสาวกับชายหนุ่ม เธอไม่ได้ย้อนเวลากลับไปตื่นในร่างบุตรสาวขุนนาง หรือองค์หญิงคนไหน เธอไม่ได้เป็นกระทั่งนางกำนัล นางทาส หรือข้าราชบริพารที่คอยตามรับใช้เขา แต่เธอกลับกลายเป็น นกแก้ว ตัวหนึ่ง! ที่ถูกเขายิงตกจากฟ้า เขาจะจับเธอไปบูชายัญ กรีดเลือดเซ่นสรวงบวงพลีเหล่าปวงเทวะ หรือจะยอมเชื่อหรือว่าเธอคือนางมนุษย์ หญิงสาวไม่อาจรู้ได้เลย ทั้งยังไม่อาจรู้ด้วยว่า...

ทำไมเธอถึงมาที่นี่ได้และจะกลับไปได้อย่างไรโดยไม่ทิ้งหัวใจไว้กับชายหนุ่มที่เธอไม่ควรรัก

ผู้ชายที่เหี้ยมเกรียมกับคนทั้งแผ่นดิน ไม่เว้นแต่กับตนเอง ทว่าเขากลับบอกกับเธอว่า

บัลลังก์ของเขามีเธอช่วยช่วงชิงมา ย่อมต้องมีเธอนั่งเคียงข้างไปตลอดกาล

************************************

ทักทายก่อนอ่าน

สวัสดีค่ะ

แล้วเราก็ได้มาเจอในนิยายย้อนชาติภพของมด ที่คราวนี้ย้อนเวลาไปไกลเป็นพันกว่าปี เลยทีเดียว แต่ก่อนอื่นขอแจ้งกับนักอ่านทุกท่านว่า สีหราช เหมหงส์ เป็นนิยายที่ตีพิมพ์โดยสนพ.คำต่อคำ ดังนั้นจึงมีลิขสิทธิ์คุ้มครอง

นอกจากนี้การที่ผู้เขียนลงนิยายให้อ่านก็เพื่อความบันเทิง และเพื่อให้นักอ่านประกอบการตัดสินใจก่อนขายไตหามาครอบครอง จึงไม่สามารถลงให้จบได้ แต่ผู้เขียนจะลงให้อ่านราว 40 % หรือกว่าครึ่งเล่ม 1 โดยจะพยายามลงติดต่อกันทุกวันนะคะ

และถึงนิยายเรื่องนี้จะเป็นพีเรียด เป็นนิยายแนวเจ้าหญิง เจ้าชาย ในเมืองสมมุติ แต่เนื่องจากในเรื่องมี ศัพท์แสง ชื่อเสียงเรียงนาม คำเรียกข้าวของบางอย่าง เป็นคำโบราณหรือ เป็นภาษาสันสกฤตที่ผู้เขียนเห็นว่าเป็นศัพท์ที่ไม่คุ้นหู และเป็นภาษาที่ฟุ่มเฟือยในการใช้ตัวอักษร ผู้เขียนเลยตัดสินใจจะไม่เพิ่มความยากระหว่างการอ่านเข้าไปอีก จึงงดใช้ราชาศัพท์ในส่วนของบทบรรยายไป จะมีก็แต่ตรงไดอาล้อค แต่ก็เลือกใช้ตามความเหมาะสมเท่านั้น

ดังนั้นถ้าเจอคำในบทบรรยายเขียนว่า ใบหน้าแทนพระพักตร์ เส้นผมแทนพระเกษา ดวงตาแทนดวงเนตร ฯลฯ คือเจตนารมย์ของคนเขียนทั้งสิ้น

และใครที่อยากอ่านให้ครบจบเรื่อง จบสองเล่ม ก็สามารถอ่านได้จาก meb

อ่านแล้วอยากทักทายกัน แวะไปทักกันได้ที่เพจอุมาริการ์ https://www.facebook.com/umariga/ ใครไม่เคยแวะเข้าไป ฝากกดไลก์หน่อยนะคะ จุ๊บๆ ในส่วนของรูปเล่มสามารถติดต่อสั่งซื้อได้กับแอดมินเพจนี้นะคะ https://web.facebook.com/SaleBooksHouse แต่จะได้ปกเก่า

ด้วยรัก

อุมาริการ์