Ep00... คุณพ่อเลี้ยงเดี่ยว20+ แม่: นี้คุน ฉันชักจะทนไม่ไหวแล้วนะกับลูกสาวของคุณ คุณเอามันไปทิ้งที่ไหนก็ได้ ฉันไม่อยากซักเสื้อผ้าชุดนักเรียนให้มันแล้ว ถ้าคุณอยากจะให้มันอยู่ต่อไปคุณก็ทำให้มันฉันไม่ทำ พ่อ:นั้นมันลูกผมนะ คุณจะไห้ผมเอาไปลูกไปไว้ไหน

แม่: ไปไว้ไหนก็เรื่องของคุณแต่ฉันไม่อยากไห้มัน อยู่บ้านหลังนี้กับฉัน เพราะคุณก็รู้ ว่าตอนนี้ ฉันท้องอยู่ ถ้าฉันคลอดลูกออกมา มันก็จะมีภาระเพิ่ม ถ้าคุณไม่อยากให้มีภาระเยอะ คุณก็ตัดลูกของคุณทิ้งไปซะ

พ่อ: ลูกผมยังเล็กอยู่นะ เขาเพิ่งจะ 7ขวบเอง ถ้าผมทิ้งเขา แล้วเขาจะไปอยู่ไหน ผมเลี้ยงได้

แม่: ฉันให้คุณเลือกระหว่างฉันกับลูก แล้วก็ลูกติดคุณคุณจะเอาใครถ้าเอาฉันกับลูก คุณก็เอามันไปทิ้งซะ

พ่อ: คุณ ........ แม่: ถ้าคุณไม่เอามันไปทิ้ง ฉันจะเอามันไปขายเอง แล้วเราจะได้มีเงินไง จะได้มีเงินมาดูแลลูกของเรา โอเคนะคะ

พ่อ: ไม่ได้ ผมจะเอาไปทิ้งเอง คุณรอที่นี่แหละ ฮือ ฮึก 😭😭😭😭 ทำไมพ่อกับแมทำไมต้องเอาหนูไปทิ้งด้วย หละ ฮึก ฮือ

พ่อ: ยาหยี ลูกอยู่ไหนออกมาหาพ่อหน่อย "ค่ะ พ่อ....ฮือ ฮึก 😭😭😭พ่อกับแม่จะเอายาหยี ไปทิ้งจริงๆหรอค่ะ พ่อไม่สงสารยาหยีหรอ ฮึก ฮือ 😭😭 พ่อ: .....ไปเก็บเสื้อผ้าเถอะไป


เรา: "พ่อจะพายาหยีจะไปอยู่ที่ไหน 😭😭😭 ฮึก ฮือ พ่อจ๋า ไหนพ่อบอกรักยาหยีไง ฮือ ฮึก 😭😭


พ่อ: พ่อบอกไห้ไปเก็บของไง " ยาหยีไม่ไป แม่ขาอย่าเอายาหยีไปอยู่ที่อื่นเลยนะ สงสารยาหยีเถอะ 😭😭😭 ฮือ ฮึก

แม่: มึงไม่ใช่ลูกกู มึงมันเด็กเก็บมาเลี้ยง "ไม่จริง ยาหยีลูกพ่อกับแม่ค่ะ พ่อกับแม่ อย่าไล่ ยาหยี ฮึก เลยนะ

แม่: คุณ เอามันไปทิ้งเลยนี้เสื้อผ้ามันฉันเก็บไห้ เรียบร้อยแล้ว " ไม่ ไม่ไป ยาหยี ไม่ไป ไม่ไปพ่อจ๋า ฮือ ฮือ ฮึก 😭😭แม่จ๋า อย่าทิ้งยาหยีเลยนะ ฮึก นะ พ่อ: ขึ้นรถ มองหน้ากูอยู่ได้กูบอกไห้ขึ้นรถไง


"ฮือ ฮึก ฮือ พ่อไม่รักยาหยีแล้ว หรอค่ะ ยาหยี😭😭😭 ฮึก กลัว ฮือ ฮือ พ่อ ฮึก บอกรักยาหยี เท่าชีวิตไง ฮึก ฮือ 😭😭


พ่อ : มึงหุบปากมึงได้แล้ว กูลำคาญ


" ฮือ ฮือ ฮึก ฮือ 😭😭😭 5ชั่วโมงผ่านไป


พ่อ : นี้เงิน ลงไปได้แล้ว


" ฮือ ฮึก จะทิ้งยาหยีจิงๆหรอค่ะ ยาหยีไหว้ ละนะ อย่าทิ้งยาหยีเลย ฮือ ฮึก 😭😭😭


พ่อ : นี้เงิน กระเป๋ามึงลงไปได้แล้ว "ฮึก ฮือ ไม่นะพ่อ พ่อ อย่าพึ่งไปพ่อ ฮือ ฮึก ที่นี้ที่ไหน ทำไมมันมืดขนาดนี้ ฮือ ฮึก พ่อแม่ ทิ้งยาหยีทำไม ฮือ 😭😭😭ยาหยีผิดตรงไหน ฮึก 😭😭 พ่อจ๋า ฮือ แม่จ๋า ฮือ 😭😭 ****************************** สวัสดีทุกๆคน เราชื่อยาหยี อายุ 19ปี ตอนนี้เรียนปี1 คณะมนุษยศาสตร์เราเป็นคนหน้าตาดี หุ่นดี สวยด้วย เรื่องราวที่ผ่านมานั้นแหละชีวิตตอนเด็กของเรา เราถูกพ่อแม่ทิ้ง แต่เราถือว่าเราโชคดีนะ เพราะเรา เจอแม่ฝนและกับยายมะลิทั้ง2เอาเรามาอยู่ด้วย เลี้ยงเราเหมือนลูก เราเป็นลูกสาวคนเดียวของบ้านนี่ ชีวิตเราโคตรสบายเลย ตั้งแต่มาเจอแม่กับยาย เขาให้ทั้งความรักทั้งความใส่ใจกับเราทุกอย่าง แม่กับยายส่งเราเรียนหนังสือจนจบม.6ตอนนี้เข้ามหาลัยแล้ว ฐานะทางบ้านแม่กับยายก็ไม่ได้จนนะ ถือว่ารวยมากเลยและแม่กับยายไม่มีลูกไม่มีแฟนอยู่กันแค่สองคนมีเราเข้ามาก็มาสร้างสีสันและความสุขไห้กับเขา ตอนแรกเราก็ทำใจไม่ได้ที่ต้องจากพ่อกับแม่เรา แต่พอเราอยู่กับแม่และยายได้สัก 2-3 ปี เรากลับลืมพ่อแท้ๆของเราเลย เพราะทุกคน ให้ความรักกับเราไม่เคยตีไม่เคยด่าแล้วก็สอนเราดีมากด้วยเราก็เลยรักแม่กับยายบุญธรรมเรามาก

เรา: แม่ค่ะวันนี้ยาหยีไปเรียนก่อนนะค่ะ

แม่: ได้จ้า มาไห้แม่หอมก่อนเร็ว

เรา: ค่ะ ฟอดดดดดดด รักแม่นะ

แม่: แม่ก็รักลูกจร้า รีบกับบ้านนะ อย่ากับดึก หละ เรา: ค่ะแม่ ไปแล้วนะค่ะ ยายหนูไปแล้วนะ

ยาย: ค่อยๆ เดินสิลูกจะวิ่งทำไมเดี๋ยวก็หกล้ม หลอก เรา: 55555 ฟอดดดดด วันนี้ยายหอมจังเลยค่ะ ยาย: รีบๆไปเรียนเลยอย่ามาปากหวานแถวนี้

เรา: ค่ะไปแล้วค่ะ บายยย จากนั้นเราก็ขับรถมาที่วิลัยวันนี้มันวันอะไร นะทำไม รถติดแบบนี้ โอ๊ยยยหัวร้อน 😡😡😡 จะติดไปถึงไง 📲📲📲 ท็อป

เรา: ว่าไงมึง กูขับรถอยู่

ท็อป : เห้ยยยรับเก๋กับยิ้มมาด้วยได้ไหม

เรา: มึงจะให้กูไปรับที่ไหนวะรถติดขนาดนี้

ท็อป: บ้านเก๋ไง ยิ้มก็อยู่นั้น

เรา: เออไปก็ไปเสียเวลากูจิงๆเลย ตัดมาที่บ้านเก๋ เราขับรถ ประมาณชั่วโมงกว่าๆ เราต้องย้อนกลับมารับพวกมันอีกคือมันไม่ใช่หน้าที่ของเราเลย แต่แม่งไปแค่นี้ไปกันไม่ได้ รถก็มีแต่ไม่ขับไปเอง ชอบอาศัยรถชาวบ้าน พวกเพื่อนเลว

เก๋: โทษทีนะ มึง เรา: ไม่ต้องโทษทีเลย รีบๆขึ้นกูจะได้ไปเรียนสายแล้วกูต้องเนี่ยย้อนกลับมารับพวกมึงเป็นชั่วโมงเลยนะเนี่ยเสียเวลากูชิปหาย รถมีไม่ขับไปเอง

ยิ้ม: อืมมม พวกกูขอโทษ ตัดมาที่วิลัย

เรา: พวกมึงเห็นไหมกูมาไม่ทัน วิชาแรกเพราะพวกมึง แท้ๆเลย

เก๋ : มันแก้ใขไม่ได้แล้ว มึงจะบ่นให้ได้อะไรขึ้นมา เรา: ถ้าไม่เป็นเพราะพวกมึง กูก็คงไม่สาย มันเป็นเพราะพวกมึงนั่นแหละ

เก๋ : นี่มึงโทษกูหรอ กูไม่ได้ขอให้มึงไปรับสักหน่อย เรา: กูไปรับมึงมาแล้วมึงพูดมาแบบนี้หรอ งั้นต่อไปนี้ไม่ต้องโทรให้กูไปรับอีก

เก๋: กูไม่ได้ขอให้มึงไปรับไม่ได้อ้อนวอนมึงด้วย

เรา: ได้ ถ้ากูไปรับแล้วมึงไม่มีจิตสำนึกแบบนี้ ต่อไปก็ไม่ต้องมาพูดกับกูอีก

เก๋: กูไม่เคยอยากพูดกับมึงอยู่แล้ว

เรา: เอออ จำคำมึงไว้ ด้วย

แสนดี : เฮ้ยยยมีไรกัน วะพวกมึง

เรา:เดียวกูพูดไห้ฟัง ไปเรียนกันเถอะแสนดี อยู่ที่นี่นานเดี๋ยวกูได้ตบคน

เก๋ : มึงคิดว่ากูกลัวมึงหรอ กูไม่เคยกลัวมึงหรอก เรา: มึงเอากับกูสักตั้งไหมละ

ยิ้ม: พอได้แล้ว เก๋ มึงพูดแบบนั้นก็ไม่ถูกนะเว้ยยาหยี เป็นคนไปรับเรา มึงต้องขอบคุณเพื่อนสิ ไม่ใช่จะตะคอกใส่เพื่อนแบบนี้ มึงไม่มีจิตสำนึกเลย

เรา: มึงไม่ต้องพูดหรอกยิ้ม คนแบบมันไม่เคยเห็นใครดีเลยนอกจากตัวมันเอง

เก๋: ใช่สิกูพูดกูทำอะไรก็ผิดหนิ ไม่เหมือนพวกมึงทำอะไรถูกหมด

เรา: ก็มึงพูดจาหมาหมาแบบนี้ไง ใครเขาจะคบมึงเป็นเพื่อน

เก๋: ถึงกูไม่มีเพื่อนกูก็อยู่ได้ กูไม่ได้โง่แบบพวกมึง แสนดี : ก็ดี ไปกันเถอะยาหยี รีบเข้าไปเรียนกัน อย่ามาเสียเวลากับคนแบบนี้เลย

เรา: ไปแสนดี // เลวจริงๆเราอุส่าไปรับแต่กับ มาว่าเราเฉยเลย ถ้าจะนิสัยแย่ขนาดนี้เราไม่มีดีกว่าเพื่อนแบบนี้ .............. Talkฮาร์ท สวัสดีคับ ผมชื่อฮาร์ทคับอายุ19-20ปีนี้ มีแฟนแล้วชื่อลูกน้ำ อายุผมกับลูกน้ำเราสองคนอายุเท่าๆกับ ผมถือได้ว่าเป็นผู้ชายที่หล่อที่สุดในคณะเลยก็ว่าได้55555

ผม: ลูกน้ำ มีไรทำไมต้องมาหาผมตอนนี้ ลูกน้ำ: ลูกน้ำท้องค่ะท้องได้ 4เดือนแล้วฮาร์ทจะเอายังไง ผม: ลูกน้ำแน่ใจหรอ

ลูกน้ำ : ค่ะ ลูกน้ำคิดว่าจะเอาออก

ผม: ไม่ได้นะ ลูกน้ำ ผมไม่ให้คุณเอาออกเด็ดขาด ลูกน้ำ : แล้วคุณจะทำยังไง

ผม: ผมจะรับผิดชอบเอง คุณอย่าทำอะไรบ้าบ้าแบบนั้นนะเดี๋ยวผมจะให้แม่ไปสู่ขอคุณ

ลูกน้ำ : ฉันต้องไปเรียนต่างประเทศนะ มัน 4 เดือนแล้วมันเอาออกไม่ได้ถ้าฉันคลอดออกมาคุณต้องเลี้ยงเองนะเพราะคุณอยากได้เอง ฉันจะไม่รับผิดชอบเป็นแม่ของเด็ก คุณต้องมาเดินเรื่องเอาหลังจากที่ฉันคลอดเด็กคนนี้ออกมา ถ้าฉันพักฟื้นจนหายดีแล้ว คุณกับฉันเราจบกัน ผม: เฮ้ยลูกน้ำทำไม คุณพูดแบบนั้น

ลูกน้ำ : ถ้าคุณไม่ตกลงฉันจะฆ่าเด็กออก ฉันให้คุณเลือก คุณจะเอาเด็กไว้ หรือว่าคุณจะให้ฉันฆ่าเด็กออก

ผม: ลูกน้ำ ผมรักคุณมากนะ คุณจะทิ้งผมลงคอเลยหรอ

ลูกน้ำ: ฉันต้องมีอนาคตที่ไกล แล้วก็ดีกว่านี้ ไม่ใช่มาหยุดอยู่กับคนแบบคุณฉันต้องโกอินเตอร์ฉันต้องเป็นดาราให้ได้ คุณอย่ามาตัดอนาคตฉันเลย

ผม: ได้ ผมเอาลูกไว้ ผมจะเลี้ยงเอง

ลูกน้ำ : ตกลง งั้นฉันกับนะบายย

ผม: ลูกน้ำ เดี๋ยว ลูกน้ำ ลูกน้ำ ไม่เคยเป็นคนแบบนี้มาก่อน เขาเป็นคนที่รักผมมากเขาจะตามใจผมทุกอย่างแต่ช่วงหลังๆมานี้เขาเชื่อแม่เขามากเขากับผมเลยห่างกัน แต่ถามว่าผมรักเขาไหมเขาเป็นผู้หญิงคนแรก ผมยอมรักเขามากเป็นธรรมดาผมโคตรเสียใจเลย ที่เขาทำกับผมแบบนี้ แต่ผมจะไม่ร้องไห้เด็ดขาด ผมจะให้เธอไป ตามฝันของเธอ ผมเชื่อว่าสักวันเธอต้องกลับมาผมกับลูกแน่ๆ

ไอ้เอ : เห้ยฮาร์ทวันนี้ไอ้ดิวบอกว่ามึงไม่ได้ไปเรียนทำไมวะ

ผม: เออกูฝากไอ้เฟิร์ส ลาไห้กูแล้ว

ไอ้เอ: มึงเป็นอะไรวะทำไมแม่งดูหน้า ตาเครียดๆ ผม: ลูกน้ำท้อง ว้ะ

ไอ้เอ: ห๊ะ แม่งกูบอกแล้วไห้ป้องกันบาง

ผม: ท้องกูไม่ได้ว่านะ แต่เขาบอกเลิกกู เขาจะไห้ กูเลี้ยงลูกคนเดียว

ไอ้เอ : แม่งแน่นอน วะ กูเพิ่งเคยเจอนี่แหละว่ะ ผู้หญิงแบบลูกน้ำ แม่งน่ากลัวชิบหาย

ผม: ช่างเถอะ กว่าจะคลอดคงอีกนาน

ไอ้เอ : เออวันนี้ ไปผับกันมึง

ผม: เออดีวะ ครายเครียดดี

ไอ้เอ : ไปที่วิลัยก่อนดีกว่า พวกเพื่อนๆรออยู่ ผม: เออได้ 😅😅 ตัดมาที่วิลัย ผมกับไอ้เอ ขับรถมาประมาณ 40 นาที ก็มาถึงวิลัย เห็นไอ้ท๊อปกับไอ้เฟิร์ส กำลังนั่งอยู่กับผู้หญิงอีก 3-4 คน ในกลุ่มนั้น ผู้หญิงผมรู้จักอยู่คนเดียว ผมรู้จักแสนดี เป็นเพื่อนที่เคยเรียนคณะเดียวกับผม นอกนั้นผมไม่รู้ ไอ้เฟิร์ส: อ่าวพวกมึง มากันแล้วหรอว่ะ

ผม: เออวันนี้ อารมณ์ไม่ค่อยดีเลย ผมมองตรงไป สายตาผมมองไปเห็นผู้หญิงคนนึง ผิวขาวมาก หน้าตาสวย ยิ้มหวานอีกต่างหาก ผมชักจะสนใจเธอขึ้นมาแล้วสิ

ผม: คนนั้นไครว่ะ

ไอ้ท็อป : อ่อคนนั้น ยาหยี เพื่อนกูเอง ยาหยี นี้ฮาร์ทเพื่อนกู ยาหยี: อืม สวัสดีฮาร์ท เราชื่อยาหยีนะ ฮาร์ท : สวัสดีเราซื่อฮาร์ทยิ้นดีที่ได้รู้จักนะ

ยาหยี : เช่นกัน 😁😁😁

ท็อป: แสนดี คู่กัดมึงมา

แสนดี : ไคร

ผม: อ่าวไอ้ดิว ทำไม ทำหน้า ตาแบบนั้นว่ะ

ดิว: อกหัก แสนดีไม่ยอมรับรักกู

แสนดี : ไอ้ตอแหล กูบอกมึงแล้วกูชอบผู้หญิงไม่มี ทางเอาผู้ชายแบบมึงทำผัวแน่ๆ

ดิว: ระวังตัวไว้ เถอะแสนดี 5555

ยาหยี : ฮาร์ทนั้ง ตรงนี้ได้นะ เราไม่กัด ฮาร์ท: ขอบคุณนะ

.... : อ่าวพวกแกอยู่นี้เอง ไปไหนมาไหน ไม่ยอมบอกไม่ยอมเรียกกูเลยนะเดี๋ยวนี้

ดิว: นึกว่ากลับบ้านแล้ว ยังไม่กลับอีกหรอ

...: ยังไม่กลับ เห็นพวกเพื่อนๆนั้งอยู่เลยจะมาขอนั้งด้วยคนเออยาหยี เราขอนั้งตรงนี้ได้ไหม

แสนดี : เก๋ มึงเป็นง่อยป่ะ ถ้ามึงไม่ได้เป็นง่อยมึงก็เดินไปหยิบเก้าอี้มานั่งเอง ไม่มีมารยาท

เก๋: นี้กูแค่ขอนั้ง ทำไมต้องด่ากูด้วย

เรา: ขอนั่ง คนมีมารยาท เขาไม่ขอกันหน้าด้านๆแบบนี้หรอก ทุกคน ต่างก็เอาเก้าอี้มาทั้งนั้น ในเมื่อมึงเดินมาแล้ว มึงไม่มีที่นั่ง มึงก็ควรจะเดิน ไปเอาเก้าอี้มานั่งเอง ไม่ใช่จะมาทำตัวเป็นคุณนาย ให้คนอื่นไปเอามาให้นั่ง

ผม: ไม่เป็นไรก็ได้ครับ เดี๋ยวผมลุกให้นั่งเอง คุณนั่งตรงนี้ก็ได้ เดี๋ยวผมไปเอาเก้าอี้มาใหม่

เก๋: ขอบคุณนะค่ะ


Talkยาหยี



เอาตรงๆเลยนะ ไม่เคยคบเพื่อนคนไหนตอแหลแบบนี้มาก่อนเลย หน้าด้านสุดๆ เราเกลียดมันตั้งแต่เมื่อเช้าแล้ว เราอุตส่าห์ไปรับ แต่ดันมาด่าเราอีก เห็นผู้ชายไม่ได้ อยากวิ่งเข้าใส่เลย😏😏

แสนดี : กูว่าอิเก๋มันต้องมีแผนอะไรสักอย่าง

เรา: ช่างมันเถอะ มันจะทำอะไรก็เรื่องของมัน แต่อย่ามาระรานเราก็พอ

ยิ้ม: ไม่รู้ว่าเราคิดผิดหรือถูกนะ ที่รับมันมาเป็นเพื่อน เรา: ช่างเถอะยิ้ม ปล่อยมันไป😑😑

เก๋: เออนายชื่ออะไรหรอ

ฮาร์ท: ชื่อฮาร์ท ทำไมคับ

เก๋: เราชื่อเก๋นะ นายมีแฟนแล้วหรอ

เอ: มีแล้ว มีลูก 1 คนแล้วด้วย มึงจะเป็นเมียน้อยเขาหรอ

เก๋: จริงหรอคะฮาร์ท

ผม: จริงๆ คับ

เก๋ : นึกว่าโสดที่ไหนได้ มีเมียมีลูกแล้ว 😣😣เหอะ อดเลย555555

เรา: แสนดี ทำไมช่วงนี้หน้าแกด้านๆนะ

แสนดี : จิงๆ หรอแก ด้านมากปะ

เรา: ด้านสุดๆเลยแหละ

เก๋: นี้พวกมึง พูดประชดกูหรอ

เรา: กูคุยกันสองคน คนอื่น อย่าเสือก

พวกมัน: 555555



1ปีต่อมา ......🖤🖤


Talkยาหยี



เรากับแสนดีออกมาเดินเล่นที่สนามบาส มาปีนี้ เรามีแฟนแล้วนะ ชื่อพี่บอยอายุ23ปี เกิดก่อนเรา3ปี เพราะตอนนี้เรา20 พี่บอยกับเราครบกันมาได้ 5เดือนแล้ว แหละพี่บอยเอาใจใส่เราดีสุดๆช่วงแรกๆแต่ช่วงนี้หายหน้าค่ะ 😂😂😂


เรา: เห้ยแสนดี นี้กระเป๋าตังนายคนนั้นนิ


แสนดี : เออใช่ๆๆ มึง


เรา: เดียวกูมานะ เรารีบวิ่งไป เพื่อจะเอากระเป๋าตังค์คืนให้กับผู้ชายคนนั้น เราวิ่งตามจนไปถึงตัวเขาแล้วเราก็เรียกตามพอเขาหันกลับมานี่มันฮาร์ทหนิ เราไม่ได้เจอเขามาเป็นปีแล้วนะ เรานึกว่าเขาออกเรียนไปซะแล้ว


เรา: อ่าวฮาร์ท นี้กระเป๋านายใช่ไหม ฮาร์ท: ใช่เทอเก็บได้หรอ ขอบคุณนะ


เรา: ใช่แล้วนายจะไปไหนเนี้ย


ฮาร์ท: กับบ้านไปป้อนข้าวลูกอะ


เรา: แล้วแฟนนายหละแฟนนายไม่ได้เลี้ยงลูกช่วยนายหรอ


ฮาร์ท: เลิกกันตั้งแต่เขาคลอด ลูกแล้วแหละ เราเลยต้องเลี้ยงลูกชายเราเอง


เรา: เฮ้ยยย นายได้ลูกชายหรอ เราขอไปด้วยได้ไหม เราอยากเห็นลูกนาย เผื่อว่าเราจะช่วยอะไรได้บ้าง


ฮาร์ท: ก็ได้นะ งั้นไปกันเถอะ


เรา: เดี๋ยวเรากลับไปบอกแสนดีแป๊บนึงนะเดี๋ยวเรามา


ฮาร์ท: ได้สิ ......😁😁😁


หลังจากที่เรา บอกแสนดี ว่าเราจะมาบ้านของฮาร์ท แสนดีก็ไม่ได้ว่าอะไร เราก็มากับฮาร์ท บ้านเขาก็หลังใหญ่ดีนะ เขาไม่ใช่คนฐานะจน เขาเป็นคนที่ฐานะดีเลยแหละ แต่ทำไมต้องกลับมาป้อนข้าวลูกล่ะทำไมไม่จ้างแม่บ้านหรือพี่เลี้ยงหละ


เรา: เออฮาร์ท นายกลับมาป้อนข้าวลูกนายเองทุกวันเลยหรอ


ฮาร์ท: ใช่ลูกชายเราไม่ค่อยให้ใครจับหนะเขาจะร้องไห้ตลอดเวลาเลยแหละ


เรา: แล้วลูกนายชื่อว่าอะไร หรอ



ฮาร์ท: ชื่อเจ้านาย เรา: อืมมมมม ชื่อน่ารักดีจัง (ตัดมาที่บ้านของฮาร์ท)


ฮาร์ท:แม่ผมกับมาแล้วนะ เจ้านายหละ แม่: อยู่ในเป เรา: สวัสดีค่ะ แม่


แม่: สวัสดีจ๊ะ ลูก


เรา: หนูเป็นเพื่อนฮาร์ทค่ะ


แม่: อ่อ ตามสบายเลยนะ


เรา: ขอบคุณค่ะแม่


เราเดินเข้าไปอุ้มลูกชายของฮาร์ท ฮาร์ทบอกว่า เจ้านายไม่เคยให้ใครอุ้มเลยนะ นอกจากฮาร์ท นี่เราเป็นคนแรกเลย ที่น้องเจ้านาย ให้อุ้ม เราอุ้มไปสักพัก สงสัยจะติดเราน่าดูเลยแหละ ยิ้มใหญ่เลย แถมเราป้อนข้าว ก็กินเยอะฮาร์ท บอกว่า ดีจังได้คนช่วยเลี้ยงแล้ว 5555


เรา: แม่ฮาร์ทไม่ค่อยสบายหรอ


ฮาร์ท: ใช่ แม่เราป่วยมานานแล้วแหละ แต่ว่าแม่ ก็พอจะเลี้ยงดูลูกชายเราได้ จะได้ไม่เต็มที่ เราก็ต้องคอยมาดูลูกตลอดแหละ


เรา: อืมม น่าเห็นใจนะ ว่างๆ ถ้าฉันจะมาช่วยเลี้ยงได้ไหม


ฮาร์ท: จะดีหรอ แกรงใจเทออะ


เรา: ไม่ต้องแกรงใจเราพร้อมช่วยเสมอ



ฮาร์ท: ขอบคุณนะ


แล้วเราก็คุยกันหยอกล้อ เล่นกับน้องเจ้านาย อยู่สักพัก เสียงโทรศัพท์เรา ก็ดังขึ้น 📲📲พี่บอย


เรา: ค่ะพี่บอย


พี่บอย: อยู่ไหน เรา: บ้านเพื่อนค่ะ ทำไมหรอ


พี่บอย: เพื่อนผู้หญิงหรือเพื่อนผู้ชาย


เรา: เพื่อนผู้ชายค่ะ


พี่บอย : กับมาเดี๋ยวนี้



เรา: พี่บอย ยาหยีแค่มาช่วยเพื่อนเลี้ยงลูกก็ผิดหรอค่ะ


พี่บอย : เมียมันไง ทำไมต้องเสนอหน้าไปหามันด้วย มันเป็นผัวยาหยีหรอ ถึงเห็นมันสำคัญกว่าพี่


เรา: พี่บอย ทำไมพูดแบบนี้หละ


พี่บอย: ส่งโลเคชั่นมาพี่จะขับรถไปรับ


เรา: ไม่ต้องเดี๋ยวยาหยี จะกลับเอง


พี่บอย: 50นาทีต้องถึง วิลัย



เรา: ค่ะ (เห้อ กับก็กับ ) เรา: ฮาร์ทเรากับก่อนนะ ฮาร์ท: อื้มได้ขอบคุณนะ



เรา: ไม่เป็นไร เจ้านายคับยาหยีกับก่อนนะคับ เจ้านาย: แง่ แง่ แง่ แง่ 😭😭😭



ฮาร์ท: ไม่ร้องนะ ลูกนะ พ่ออยู่นี้แล้วไง


เรา: สงสารจัง แต่ก็ต้องกับไม่อยากมีปัญหากับพี่บอย


Talkฮาร์ท


หลังจากที่ยาหยี กลับไป ลูกชายของผม ก็ร้องไห้ไม่หยุดเลย เจ้านายคงจะติดยาหยีมากๆเลย ไม่ร้องนะลูก โอ๋ๆๆๆ


ผม: โอ๋ๆไม่ร้องนะ พ่ออยู่นี้แล้ว ดูนี้สิ อะไร


เจ้านาย : แง่ แง่ แง่ มา มา


ผม: จะเอาอะไร คนเก่งของพ่อจะเอานี้ หรอ ฮู้ยๆๆๆๆ มีเสียงด้วย


เจ้านาย : ฮา แอ๊ะ ฮ่า ผม: เก่งจังเลย ลูกชายไครวะ ทำไมมันเก่งแบบนี้ เจ้านาย : แอ๊ะ อ๊ายยย ฮา อือ 55555


ผม: เก่งๆ ตบมือ แปะๆ ตบมือแปะๆ ผมเล่นอยู่แบบนั้นกับลูกชายผม จนลูกชายผมหลับไป ผมก็อุ้มขึ้นไปนอบนเป แล้วผมก็ลงไปทำกับข้าวด้านล้าง ถามว่าผมเหนื่อยไหมช่วงแรกๆแถบถอดใจเลย แต่ตอนนี้เริ่มดีขึ้นแล้ว ช่วงแรกที่เอามา ผมไม่ได้ไปเรียน แล้วก็ไม่ได้นอนเลย เพราะลูกผมร้องทั้งคืน ผมรู้แล้วว่าทำไมแม่ถึงรักผมมาก ผมรู้แล้ว ว่าการเลี้ยงลูกคนเดี๋ยวมันลำบางแค่ไหน ลำบากสุดๆ เลย😂😂😂แต่เพื่อลูกผมทำได้ลำบากแค่ไหนผมก็ทน 😍😍เพื่อแก้วตาดวงใจของผม ❤❤ ---