“help me ”

“You can speak Thai?” เขาพยักหน้า .....อ้าว...และจะพูดภาษาอังกฤษทำซากอะไรฟะ ผมว่าผมก็พูดภาษาไทยใส่เขานะ ผมมองทั่วๆร่างกายของเขาก็พบว่าเขาใช้มือกุมบริเวณหน้าท้องตัวเองอยู่ จึงดึงมือเขาออก คนเจ็บไม่มีแรงขัดขืนจึงปล่อยให้ผมทำตามใจ

“เห้ย..คุณเลือดออกนิ คุณต้องไปโรงพยาบาล”

“ไม่ได้ ผมไปไม่ได้”

“ทำไม คุณแอบเข้าประเทศไทยมาหรอ หรือว่าคุณหนีออกจากคุกมา หรือว่าไม่มีเงิน นี่ถ้าคุณไม่มีเงินผมออกให้ก่อนได้นะ แต่คุณต้องไปหาหมอ เอ๊ะ.. หรือว่า...” เขายกมืออ่อนล้ามาปิดปากผมและปล่อยออกไป เขาใช้มือที่ผละออกจากปากผมดึงผ้าปิดปากและหมวกออก ผมทั้งตกใจ ทั้งดีใจ ทั้งอึ้งไปเลยทีเดียว

“ทีนี้รู้แล้วนะ...ว่าผม..อึก...ไปไม่ได้”

“โอเค....ผมรู้แล้ว คุณไปไม่ได้...งั้นไปอยู่รักษาตัวที่คอนโดผมก่อนไหม?”