เมื่อซาราริมังจำต้องทนทุกข์แสนสาหัสในวัย 60 ปี ด้วยโรคมะเร็งระยะสุดท้ายที่ลามเข้าไปถึงปอด ด้วยค่ารักษาพยาบาลที่แพงลิบในโรงพยาบาลอันทันสมัย ทำให้ซาราริมังจำต้องหวนคิดถึงวันวานและความฝันในวัยเด็ก เขาได้แต่เฝ้าอ้อนวอนรอปาฏิหาริย์จากร้านของชำในวัยเด็ก และได้แต่ขอพรจากทวยเทพยดาเพื่อที่จะเปลี่ยนวิถีชีวิตในอดีต เขารู้จักน้อยใจกับโชคชะตา และตระหนักว่าเวลาที่ผ่านมาช่างมีค่าแค่ไหน แล้วจู่ๆเสมือนท้องฟ้ากลับวิปริตแปรปรวนทันใด ซาราริมังหลับตาพริ้มและกระหยิ่มยิ้มย่องเหมือนครั้งที่เขากำลังจะได้ออกเดินทางไกลอีกครั้ง