เรือจิ้นก้งซึ่งบรรทุกเครื่องราชบรรณาการจากแดนเซียนหลัว (สยาม) อัปปางลงในระหว่างทางสู่เป่ยจิงด้วยฝีมือของกลุ่มคนลึกลับบุกเข้าจู่โจมทำลาย แต่ในกลุ่มคณะทูตชาวต้าเฉิงฝู่ (อโยธยา) ที่เข้าใจกันว่าเสียชีวิตหมดสิ้นกลับยังหลงเหลือผู้รอดชีวิต เป็นเด็กสาวหนึ่งกับชายหนุ่มอีกหนึ่ง

เจ้าหน้าที่บ้านเมืองคล้ายต้องการตัวหนุ่มสาวคู่นี้ยิ่งนัก ไม่เพียงมือปราบกองทหารพลิกเมืองค้นหา กระทั่งจิ่นอีเว่ย (องครักษ์เสื้อแพร) ยังขยับตัว แม้ฝ่ายทางการตั้งใจเป็นความลับ แต่เพราะระดมพลเป็นการใหญ่อีกทั้งเคลื่อนไหวด้วยความรีบเร่ง จึงล่วงรู้ถึงหูตาฝ่ายชาวยุทธ

ราชสำนักกับยุทธจักรเฉกเช่นน้ำบ่อไม่ยุ่งกับน้ำคลอง ทว่าหลายปีที่ผ่าน จิ่นอีเว่ยถืออำนาจบาตรใหญ่ ออกตามล่าใคร เก้าในสิบมักเป็นผู้บริสุทธิ์ ยิ่งกระทำลับ ๆ ล่อ ๆ ส่อเค้าไม่ใช่เรื่องดีงามเช่นนี้ยิ่งกระตุ้นความสนใจเหล่ายอดฝีมือ ไม่ว่าจะผู้มีชื่อเลื่องลือ หรือถือสันโดษเร้นกาย ที่เยาว์วัย ตลอดจนอาวุโส ล้วนดาหน้ากระโจนเข้าร่วมศึกช่วงชิงคน

...สำหรับเขาแล้ว การต้องกลับกลายเป็นคนพลัดถิ่นไม่รู้ภาษา พอพูดถูไถได้แค่คำใช้ด่า นับเป็นคราเคราะห์ยากจะปรับตัว แต่เขาก็ตระหนักดี กับคำกล่าวของชาวจีนโบราณที่ว่า ‘เฉียงหลงปู้ยาตี้โถวเสอ’ มังกรเปี่ยมฤทธิ์ยังไม่อาจพิชิตอสรพิษเจ้าถิ่น ความหมายคือไม่ว่าท่านจะเก่งกาจมาจากไหน หากอยู่ในฐานะผู้มาเยือน อย่าเปรี้ยวไปท้าชนกับอิทธิพลผู้เหย้าเพราะมีสิทธิ์เน่าเอาได้ง่าย ๆ ซี่งเขาก็ระวังตัวแล้วจริง ๆ นะ ไอ้ที่เข้าไปพัวพันกับความขัดแย้งระหว่างขุมกำลังใหญ่ของยุทธจักร แถมยังถูกลากเข้าไปเอี่ยวกับมรสุมช่วงชิงในราชสำนัก ผจญยอดฝีมือที่มาจากต่างแดนเช่นเดียวกับเขา ทั้งจารชนลึกลับจากญี่ปุ่น และองครักษ์ราชันจากเกาหลี ทั้งหมดนั่นสาบานว่าสถานการณ์พาไปล้วน ๆ

เขารู้แก่ใจ ตนเองไม่ใช่มังกร แค่งูดินตัวเล็ก ๆ และเหล่าคนที่ต้องประจันหน้าด้วยก็ไม่ใช่เพียงงูร้าย หากแต่เป็นมังกรโคตรอันตราย บ้างขุนนางทรงอำนาจ บ้างระดับสุดยอดของผู้ใช้ศาสตร์การต่อสู้ที่เขาไม่รู้จัก ลมปราณเอย วิทยายุทธเอย นึกภาพตามก็เห็นนรกแล้ว งานนี้เขามีแต่แหลกกับเละ เป็นโจ๊กมื้อเช้าให้ชาวจีนตักกินแหงม ๆ

...ไม่ ยังหรอก เขาไม่แม่นภาษาจีนเท่าไร แต่ขอบอกเลยว่า ‘เฉียงเสอปู้อี้ติ้งปู้ยาตี้โถวหลง’ อสรพิษมากลวดลายยังไม่แน่ว่าจะพ่ายมังกรผู้ครองแคว้น ชาวไทเก่าแก่ก็มีกล่าวไว้เหมือนกัน ความพยายามอยู่ที่ไหน ความพยายามอยู่ที่นั่น เอ้ย ความสำเร็จอยู่ที่นั่น กำตะกรุดหลวงปู่แล้วลุยดูสักตั้งเป็นไร เขาต้องตามหาน้องสาวให้เจอแล้วพากลับบ้านให้จงได้