เมื่อสรรพสิ่งกำเนิดมาจากการสะสมความรู้จากความไม่รู้ ความคิดเห็นต่าง ๆ จึงนำไปสู่การเกิด และเสียความทรงจำไปหลังจากตาย แต่หารู้ไม่ว่าความทรงจำเหล่านั้นมันไม่ได้หายไปไหน มันแค่หลบซ่อนอยู่ในส่วนลึกของจิตใจ ไม่มีสิ่งใดไร้ที่มาและที่ไป สติปัญญาและเจตจำนงที่ยิ่งใหญ่จะนำพาความรู้เหล่านั้นกลับมา

สรรพสิ่งกำเนิดมาจากการสะสมความรู้จากความไม่รู้ เมื่อเวลายาวนานผ่านไปก็ได้ถือกำเนิดเป็นสิ่งมีชีวิตเล็ก ๆ สุดท้ายก็ได้เกิดเป็นคนผู้หนึ่ง แล้วพวกเขาจะยอมลืมความทรงจำที่ยาวนานเหล่านั้นหรือ? ช่างน่าเสียดาย

เป็นเรื่องราวของชายหนุ่มบ้านนอกในยุคที่การสื่อสารไร้พรมแดน และได้ตายลงหลักจากสงครามใหญ่ ก่อนตายเขาได้ทำความดีไว้มาก และเขายังรู้จักการระลึกรู้ตัวเองอยู่ตลอดเวลา ในขณะที่ตายความทรงจำของเขาจึงยังคงอยู่ เมื่อไปเกิดใหม่ได้ไม่นานเขาจึงได้ความทรงจำกลับคืนมา แต่ด้วยนิสัยของเขาที่ชอบทำอะไรง่าย ๆ สบาย ๆ ทำให้ตัวเองไม่ค่อยก้าวหน้ามากนัก แต่ว่าเรื่องวุ่นวายหลายอย่างก็ถาโถมเข้ามา จึงทำให้คนคนหนึ่งต้องปรับตัวเพื่อที่จะอยู่กับมันให้ได้

โลกเวทมนตร์แสนกว้างใหญ่สุดจะคาดคิด หนุ่มสาวกำลังออกผจญภัยในโลกที่อยู่เหนือจินตนาการ สัตว์เวทมากมายทั้งน่ารักและน่าชังกำลังออกหากินไปตามขุนเขา ทะเล ทั้งบนฟ้า และบนบก แต่สถานที่แห่งหนึ่งกลับมีชายหนุ่มคนหนึ่งกำลังนั่งหลับอยู่ใต้ต้นไม้โดยไม่สนใจสิ่งใดๆ

ปล.นิยายเรื่องนี้่ได้แต่งขึ้นมาโดยความอ่อนประสบการณ์ ต้องขออภัยด้วยถ้ามันอ่านไม่รู้เรื่องหน่อยหนึ่งนะครับ = ="