ก๊อกๆ เสียงเคาะประตูดังขึ้นพร้อมประตูที่เปิดออก

“คุณพิภูครับ…โฮสกลุ่มใหม่ที่นัดไว้ว่าจะส่งเข้ามามาถึงแล้วครับ”

เสียงลูกน้องคนหนึ่งรายงานทำให้ร่างสูงลงความสนใจจากเอกสารในมือขึ้นมามองผู้มาเยือน

“ให้คุณเหมไปตรวจได้ลย…แล้วรับคนไหนเข้าใหม่ก็จัดการเรื่องเอกสารให้เรียบร้อยแล้วส่งมาให้ชั้นพรุ่งนี้”

เขาสั่งงานง่ายอย่างเคยลูกน้องรับคำสั่งและออกไปแล้วส่วนเขาก็กลับมาให้ความสนใจกับเอกสารในมือตามเดิมนี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่มีโฮสใหม่มาเพิ่มในโฮสคลับระดับวีไอพีของเขายิ่งช่วงหลังๆนี้มากันบ่อยจนเรียกว่าเขาได้ยินประโยคนี้แทบทุกคืนที่นั่งทำงาน

ถึงเขาจะคร่ำหวอดอยู่ในวงการธุรกิจสีเทาๆพวกนี้มาตั้งแต่เป็นเด็กจบใหม่ๆจนตอนนี้เข้าปีที่ห้าแล้วก็ตามแต่เขาก็ยังไม่เข้าใจคนที่กลุ่มนี้เหมือนกันว่าคนพวกนี้เป็นคนประเภทไหนหรือมีความจำเป็นอะไรที่ต้องเดินเข้ามาหาเขาเดินเข้ามาในวงการที่เรียกว่าเอาเรือนร่างเข้าแลกเงินที่คนทั่วไปมองว่าแทบไม่เหลือศักดิ์ศรีความเป็นคนแต่ก็ไม่ว่ากันในเมื่อคนพวกนั้นล้วนสมัครใจมาทำงานกับเขาเขาก็ให้ค่าตอบแทนไปแลกกันไปแบบแฟร์ๆถือว่าได้ประโยชน์ด้วยกันทั้งสองฝ่าย