ผมเป็นนายแพทย์คนหนึ่งที่ผ่านการทำงานในสายงานดีมาได้สักระยะหนึ่ง ปีนี้ผมอายุได้ 48 ปีแล้ว ผมทำงานที่โรงพยาบาลของรัฐแห่งหนึ่งที่ต่างจังหวัด ชีวิตมันก็ลำบากเพราะเรารักในอุดมการณ์ที่จะรักษาคนยากคนจนที่ไม่เขาถึงความเจริญ แต่แล้ววันธรรมดาของผมที่ทำงานก็เกิดเรื่องแปลกประหลาดขึ้น ผมอยู่เวรติดต่อกันสี่วัน แล้ววันนี้ผมกำลังจะลงเวร ผมพยายามเดินไปที่โต๊ะทำงานเพื่อเอาของและเดินทางกลับบ้าน

เมื่อผมหยิบกระเป๋าขึ้นมาเหมือนโลกเริ่มหมุนและค่อยๆมืดลงเรื่อยๆ ผมคิดว่ามันคงเป็นอาการหน้ามืดธรรมดาผมเลยทรุดตัวนั่งลงบนเก้าอี้แต่จนภาพที่ผมจำได้คือโลกทั้งใบมืดสนิท จนผมคิดว่าทำไมผมยังมีสติทั้งที่ตัวเองน่าจะหมดสติจากการหน้ามืด จนผมเริ่มเห็นแสงสว่างและขยับร่างการได้ผมก็พบสิ่งที่น่าตกใจตรงหน้า

จะพยายามลงนะครับ

ช่วยเป็นกำลังใจด้วยนะครับ

ทำงานเครียดเลยหัดเขียนครับ

ขอแจ้งนิดหนึ่งนะครับ ตอนใหม่จะลงวันละ 1 ตอน นะครับ

ยกเว้นเสาร์อาทิตย์นะครับ

ถ้าวันไหนผมได้หยุดยาวจะลงหลายๆตอนให้นะครับ^^