ผลัก! โอ๊ย!!

ต้นเสียงนั้นมาจากฉันเอง ฉันเดินเล่นเกมมาตามทางจนชนเข้ากับอะไรบางอย่างแข็งๆเข้าเต็มหน้าผาก ฉันค่อยๆยกมือขึ้นลูบหน้าผากปอยๆเพราะมันเจ็บมากและทันทีที่ฉันเงยหน้าขึ้นมองว่าตัวเองเดินชนเข้ากับอะไรก็ถึงกับทำให้ฉันเลือดขึ้นหน้าอ้าปากพะงาบๆเตรียมพ่นคำด่าเลยทีเดียว

"นี้คุณเป็นอะไรรึเปล่า เดินดูทางบ้างสิ"

ค่ะ ได้ยินแบบนี้ทุกคนคงรู้แล้วนะค่ะว่าฉันเดินชนกับอะไร ฉันเดินชนผู้ชาย!

"นายนั้นแหละผิด เดินยังไงไม่ดูทางสะบ้างเลยไม่เห็นรึไงว่ามีคนเดินนะห้ะ!" ฉันรีบสวนกลับทันทีแล้วเตรียมจะเดินต่อแต่ก็ถูกผู้ชายตรงหน้ารั้งข้อมือของฉันไว้ฉันเลยสะบัดหน้างามๆกลับไปมองด้วยสายตาพิฆาตปานจะฆ่าเขาให้ตายถ้าเขายังไม่ชอบปล่อยมือออก

"อะไร!" ฉันถามออกไปด้วยความฉุนเฉียว บอกตรงๆหงุดหงิดฉันต้องเวลตกเพราะการชนเมื่อกี้นี้แน่ๆอีกนิดจะชนะแล้วแท้ๆ

"โทรศัพท์ ไม่เอารึไง?" เขาพูดพร้อมกับยื่นโทรศัพท์มาทางฉัน

ทำเอาฉันหน้าเหวอไปนิดหน่อย ฉันรีบหยิบโทรศัพท์ของตัวเองออกมาจากมือเค้าแล้วรีบเดินออกไปทันที

"อะไรของเค้ากันนะ ขอบคุณสักคำก็ไม่มี" เขาบ่นพึมพำเล็กน้อยแล้วหันหลังออกเดินไปตามทางของตัวเองเหมือนกัน

"นี้นาย!" ฉันตัดสินใจหลุดเดินและหันหลังกลับไปทางเค้าแล้วตะโกนเรียกเค้าไว้ทันที ชายหนุ่มหันหน้ามามองอย่างงงๆว่าหญิงสาวยังมีเรื่องอะไรกับเค้าอีก

"ขอบใจนะ" ฉันพูดแค่นั้นแล้วเริ่มเดินต่อไป

เมื่อชายหนุ่มได้ยินดังนั้นก็เผลอยิ้มน้อยๆออกมาแล้วเดินไปตามทางของเค้าต่อไป

__________________________

นี้ขนาดเจอกันครั้งแรกหนูยังไม่เกรงใจต่อความหล่อของพี่เค้าเลยหรอลูก ตายๆๆ

ไรท์เป็นนักเขียนหน้าใหม่นะคะ ผิดพลาดตรงไหนต้องขออภัยด้วยนะค่ะ ติชมเป็นแนวทางให้ไรท์พัฒนาได้นะคะ