รายละเอียด
"อยากให้ทุกคนรัก ไม่อยากให้มีคนเกลียด"
เจ้าของคำพูดนั้นพูดด้วยน้ำเสียงเรียบของเจ้าตัว ไร้ซึ่งความขุ่นเคืองใจหรืออิจฉาริษยา รอยยิ้มบางๆที่ผุดขึ้นประกอบยิ่งทำให้ช่วงเวลานั้นน่าจดจำ เขาได้แต่คิดในใจไม่ได้เอ่ยออกไปเนื่องจาก ช่วงเวลา ว่าความคิดของชายหนุ่มคนดังกล่าวช่างใสซื่อและเป็นไปได้ยากในโลกแห่งความเป็นจริง
.
.
"เราคิดว่านะ ทำให้คนทุกคนรักเราคงจะยากเกินไป แค่แคร์คนที่เขาเข้าใจเราก็คงจะพอแล้วหละ แค่เพื่อนกับนายก็พอแล้วจริงๆ"
รอยยิ้มบางนั้นยังคงยิ้มออกมาได้ในช่วงเวลาที่ผ่่นเรื่องเลวร้ายนั้นมาเมื่อครู่ เขาพบถึงความแตกต่่างอย่างชัดเจนระหว่างครั้งก่อนหน้าที่เจ้าของใบหน้าใต้แว่นกลมพูดกับในขณะนี้ รอยยิ้มจากที่เคยเห็นเพียงยิ้มบางๆบัดนี้รอยยิ้มนั้นกว้างขึ้นแสดงได้ถึงความมั่นใจทั้งๆที่มันควรจะกลับสลับกันเสียมากกว่า เขารู้สึกได้ว่าความคิดที่เริ่มเข้าเค้ากับโลกความเป็นจริงของอีกคนนั้นทำให้ผู้คิดมั่นใจกับสิ่งที่พูดออกมาเป็นอย่างมาก
.
.
"ไม่เป็นไร อย่างน้อย มีนายก็พอแล้ว ไม่จำเป็นต้องมีใครแล้วเนอะ"
อ้อมกอดกระชับแน่นยิ่งขึ้นก่อนที่เขาจะรู้สึกถึงความชื้นจากน้ำตาอีกฝ่ายบริเวณอก ไม่บ่อยนักที่จะได้เห็นอีกคนร้องไห้ ถึงแม้เจ้าใบหน้าที่เปื้อนน้ำตาใสจะตัวสั่นระริกด้วยความเสียใจ แต่รอยยิ้มกว้างก็ถูกส่งมาให้กับอีกคนที่กำลังมองดูในอ้อมกอด มือหนาของเจ้าของเสื้อที่เปื้อนน้ำตาของอีกคนลูบเข้าที่กลุ่มผมสีน้ำตาลเข้มจนเกือยจะดำนั้นอย่างอ่อนโยน ใบหน้าที่ยิ้มกว้างซบลงที่แผ่นอกกว้างของเขาราวกับเป็นพื้นที่ปลอดภัยที่จะปกป้องให้เข้ารู้สึกว่าไม่มีอะไรจะทำร้ายเขาได้
เขาจินตนาการไม่ออกเลยว่าสภาพอีกคนที่ไม่เหลือใครจะเป็นอย่างไร เพราะแทบไม่มีครั้งไหนในชีวิตเขาที่จะได้เห็นมุมมองที่อ่อนแอของอีกคน ไม่อยากเห็นอีกคนต้องเสียใจในเรื่องที่ต้องเกิดขึ้นในอนาคต
เรื่องที่ตัวเขาได้วางแผนไว้แล้ว
ถ้าย้อนเวลากลับไปได้ เขาคิดว่าเขาจะไม่ทำแบบนี้
ไม่ต้องรู้จัก ไม่ต้องเจอกัน ไม่มีใครต้องเจ็บปวด ทุกคนก็จะมีความสุข รวมถึงเขาด้วย
เขาที่ เป็นที่รัก ของทุกคน
ฝากติดตามผลงานกันด้วยนะคะ ♥️
ปล.ตอนนี้ยังคิดไม่ออกว่าจะทำปกยังไงดี ขอเอารูปนี้ขึ้นไว้ก่อนละกัน 😂
ปล.2 ที่เลือก NC25+ เพื่อจะได้ไม่ต้องกังวลว่าจะผิดเรตติ้งนะ เพราะเราไม่แน่ใจว่าเราจะลงอะไรบ้าง
รีวิวผู้อ่าน
0 รีวิว
จัดเรียงตาม
อ่านบนแอปฯ Fictionlog
ดาวน์โหลดแอปฯ เพื่อการอ่านที่ดียิ่งขึ้น