อาชีพหมอแบบฉัน โรงพยาบาลก็เปรียบเสมือนบ้านหลังที่สองก็ว่าได้ "ห้าวว ได้เวลาลงเวรแล้วสินะ" ฉันก้มมองนาฬิกาข้อมือ ซึ่งบอกเวลาเที่ยงคืนครึ่ง ฉันเก็บของลงกระเป๋าสะพายคู่กายเดินออกไปยังลานจอดรถ "ใครส่งเธอมา" เขาถามเสียบเรียบ "นายหมายถึงอะไร ฉันไมเข้าใจ" ฉันถามออกไปตามตรง "ไอ้เรียวส่งเธอมาใช่ไหม" อะไรของหมอนี่เรียวบ้าบ่ออะไร ฉันไม่รู้จักโว้ยยย

"นายยิงฉัน"
"ฉันเปล่า"