บางครั้งคุณพบว่าตัวเองพยายามจะปล่อยวางจากบางอย่าง

แต่มันเหมือนว่าคุณกำลังว่ายน้ำในมหาสมุทรเป็นเวลาแสนยาวนาน

และคุณรู้สึกเหมือนคุณอยู่ที่นั่น

เป็นหนึ่งเดียวกับคลื่น

ความอบอุ่นของน้ำ

ร่างกายของคุณเคลื่อนไหวผสานไปกับมหาสมุทร

คุณว่ายไปรอบ ๆ เพียงเพื่อพยายามลอยตัว

จากนั้นคุณก็เหนื่อยและเริ่มจมน้ำ

แล้วคุณก็ว่ายกลับไปที่ฝั่ง

เมื่อขึ้นฝั่งคุณจะรู้สึกหนักอึ้งเพราะสูญเสียการสัมผัสกับแรงโน้มถ่วงเป็นเวลานาน

คุณล้มลงบนชายหาดในขณะที่พยายามจะหาสมดุลอีกครั้ง

แล้วเท้าของคุณก็พบกับแรงโน้มถ่วง

คุณยืนขึ้นและมองไปที่ขอบฟ้าเป็นครั้งสุดท้าย

แล้วคุณก็รู้ว่า ไม่ว่าทะเลจะสวยงามแค่ไหน หรือทำให้คุณรู้สึกดีอย่างไร

มันไม่เคยเป็นหน้าที่ที่คุณต้องเก็บรักษาไว้

สักวันหนึ่งคุณจะพลาดไปจากมัน รู้ไหม

คุณรู้สึกว่าตัวเองกำลังเคลื่อนไหวไปกับคลื่นและคุณฝันถึงการดำน้ำ

แล้วคุณก็ตระหนักได้ว่าเท้ามีไว้สำหรับเดินบนดิน

ไม่ได้ถูกตัดไปเพื่อทะเล

บางทีคุณอาจหมายถึงการปีนต้นไม้ ไต่เนินเขาหรือเพียงแค่วิ่งอย่างรวดเร็ว

การปล่อยวางไม่ใช่เรื่องง่าย

ไม่มีอะไรที่เหมือนกับการว่ายน้ำในมหาสมุทร

เช่นเดียวกับการที่เท้าของคุณหาแรงโน้มถ่วงได้เองโดยธรรมชาติ

เป็นเรื่องธรรมชาติที่จะปล่อยวาง

และหาจุดประสงค์ที่แท้จริงในชีวิตของคุณอีกครั้ง

ทะเลก็คือทะเล

คุณก็คือคุณ

ฉันต้องปล่อยวาง

แต่บางครั้งก็พบว่าตัวเองกำลังตื่นขึ้นมาบนชายหาดอีกหน

Poem from Unrequited Love -Yuna