หยางเถา จิตวิญญาณเก่าแก่แห่งต้นท้อที่ดูดซับพลังจากแสงจันทร์ ร้องขอต่อองค์เง็กเซียนเพียงเพื่อให้ได้ร่างมนุษย์เพราะต้องการอยู่กับลู่เฟยหลง ชายหนุ่มผู้รับรู้ความรู้สึกของเขาได้ตั้งแต่อยู่ในต้นท้อ ความรักระหว่างมนุษย์และบางสิ่งนั้นจะเป็นเช่นไร จะจบลงอย่างไร ทั้งคู่จะสมหวังหรือไม่...โปรดติดตาม

เพียงหนึ่งร้อยราตรีกาล

บุปผาบานรับแสงจันทร์

หากถึงคราดวงตะวัน

ฤทัยพลันมลายไป

พี่หวังยึดจันทรา

ส่องแสงมาให้ไสว

เพียงต่อเวลาใจ

เพื่อชิดใกล้ตลอดกาล

ลู่เฟยหลง

คุณชายตระกูลลู่ที่หลงใหลกลิ่นหอมของเจ้าดอกท้อน้อยๆ ใบหน้าหล่อเหลารูปร่างสูงใหญ่ ดวงตาสีดำเรียวคมที่มักจะอ่านแต่ตำรา ริมฝีปากมักจะยิ้มแย้มเสมอยามเมื่อได้คิดถึงเจ้าดอกท้อน้อยๆ ของเขา

หยางเถา

จิตวิญญาณแห่งต้นท้อพันปี ผู้ยอมแลกรูปลักษณ์ของมนุษย์เพื่อให้ได้อยู่กับชายผู้ที่เขามอบให้ทั้งหัวใจ ชายผู้อ่อนโยนอย่างที่มิเคยได้พบพาน มีเส้นผมสีเงินสลวย ดวงตากลมสีอำพัน แก้มแดงปลั่งเมื่อยามอยู่ชิดใกล้กับเฟยหลง รูปร่างบอบบางสวมเพียงชุดสีขาวสะอาดตาทุกครั้งไป

เฉินลี่ฟู่

คุณชายตระกูลเฉินเย่อหยิงและอารมณ์ฉุนเฉียว หากแต่ถูกตาต้องใจเจ้าเด็กน้อยที่เป็นบ่าวรับใช้ผู้นั้นจนอยากจะได้มาเป็นของตน ใบหน้าหล่อเหลาคมคาย เส้นผมสีนิล ดวงตาสีดำดุดันและร้อนแรงมักทำให้ใครๆ หลงไหล รูปร่างสูงโปร่งแต่กลับแข็งแรงมาก

ถังเหวินฉาย

บ่าวรับใช้ประจำตัวของลู่เฟยหลงที่บอบบางและซุกซน หากแต่กลับอ่อรแอและดื้อรั้นในคราเดียวกัน มีเส้นผมสีน้ำตาล ดวงตาสีเดียวกับเส้นผมกลมโต แลดูไร้เดียงสา ไม่ชอบลี่ฟู่เพราะเคยถูกอีกคนแกล้งในวัยเด็ก

** หมายเหตุ **

ชื่อและสถานที่ไม่มีอยู่จริง นิยายเรื่องนี้มาจากจินตนาการและความชอบส่วนตัวของแมวล้วนๆ ไม่อิงประวัติศาสตร์ใดๆ ภาษาอาจจะไม่สละสลวย อาจจะไม่มีกลิ่นไอของการเป็นจีนโบราณมากนักต้องขออภัยด้วยนะคะ แมวไม่เคยแต่งแนวนี้เลย และไม่อาจจะหารูปที่ตรงใจได้จึงไม่มีรูปมาแปะ เพราะงั้น...จิตนาการล้วนๆ ค่ะ ฮ่าๆ ๆ ฝากนิยายเรื่องนี้ไว้ด้วยนะคะ

ฝากเพจและทวิสเตอร์ไว้ด้วยนะคะ

Facebook : https://m.facebook.com/MaewMarum

Twitter : https://mobile.twitter.com/little_kittensY