คุณเคยเชื่อเรื่องด้ายแดงไมค่ะ เส้นด้ายเล็กๆที่ถูกมักไว้ที่นิ้วก้อยของคู่ชีวิตที่มีชะตารักต้องได้พบกัน

ค่ะ ฉันเป็นหนึ่งในเหล่าผู้คนที่เชื่อเรื่องด้ายแดงนี้เช่นกัน...

ชีวิตในวัยเรียนของฉันแบกรับเรื่องราวมากมายจนบางครั้งก็เคยพูดกับเองว่า ‘นี้อายุแค่นี้เจอขนาดนี้ มีเรื่องให้เหนื่อยขนาดนี้ แล้วโตขึ้นจะขนาดไหน’ แล้วหัวเราะออกมาอย่างขบขันตัวเอง

ฉันดำเนินชีวิตของฉันไปอย่างราบรื่นตามคลื่นทะเล ไม่รีบร้อนเกินไป และไม่ช้าจนเกินไป ตัวฉันที่ใช้ชีวิตเหมือนจะไม่มีปัญหาอะไรจนหลายคนอิจฉาในชีวิตฉันเหลือเกิน.. แต่พวกเขาเหล่านั้นไม่ได้รับรู้เลย..ว่าตัวฉันที่ใช้ชีวิตแบบนี้กำลังจะหายไป

หากพวกคุณเคยได้ยินเรื่องด้ายแดง พวกคุณก็น่าจะเคยได้ยินเรื่องนาฬิกาทรายชีวิตมาบางสินะ หากใครยังไม่ได้ยินฉันจะเล่าให้ฟัง

...นาฬิกาทรายชีวิต คือเวลาของชีวิต เม็ดทรายจะเริ่มไหลลงสู่เบื้องล้างเมื่อเราถือกำเนิด จำนวนเม็ดทรายที่เราได้จะขึ้นอยู่กับแต้มบุญเก่าที่เราทำมา หรือบ้างก็ว่าตามแต่ที่พระเจ้าเป็นผู้กำหนดให้ และนาฬิกาของเรานี้จะไหลลงไปเรื่อยๆ จนกว่าเม็ดสุดท้ายจะร่วงล่นลงไป นั้นหมายถึงเวลาของเราบนโลกนี้ ได้หมดลงแล้ว...

นี้ล่ะนาฬิกาชีวิต มันต่างอะไรกับการนับถอยหลังสู่วันตายล่ะค่ะว่าไม แต่ก่อนที่เม็ดทรายของฉันจะหมดไป ยังมีเรื่องสำคัญที่ฉันอยากจะทำให้ได้ก่อน เรื่องอะไรหนะหรอด ไม่รู้เหมือนกันค่ะ ลองถามหัวใจฉันดูสิค่ะว่ามันคือเรื่องอะไร

ภารกิจจากหัวใจเจ้ากรรมที่สุดจะเรื่องมากกับเรื่องราวของด้ายแดงที่ไม่รู้จะเรียกแบบนั้นได้หรือเปล่า ฉันจะได้คำตอบของหัวใจฉันไม

และเพื่อการนั้นฉันจึงตัดสินใจออกเดินทางเพื่อหาคำตอบ กับคำถามที่ฉันไม่เคยเข้าใจที่ว่า “นายเป็นใคร อยู่ที่ไหน แล้วจะได้เจอหรือเปล่า”