ความรักของแฝดคนพี่เป็นรักที่หน่วงหัวใจ เมื่อคนที่เรารักไม่ได้รักเรา แต่เขาดันไปรักคนที่มีหน้าตาเหมือเราทุกอย่าง ‘พีช’ เป็นผู้พิการทางการได้ยิน แอบรัก ‘กล้า’ เพื่อนในกลุ่มตัวเอง พีชยินดีที่จะแอบรักแบบนี้ไปเรื่อย ๆ ถึงแม้ว่าในสายตาของกล้าจะมีแต่พลับ น้องชายฝาแฝดของตนเอง แต่เรื่องมันก็วุ่นวายขึ้นมาเมื่อกล้ามาจูบพีชเพราะคิดว่าคนที่ตนเองจูบด้วยคือพลับ และตามมาด้วยเหตุการณ์ที่มันลึกซึ้งยิ่งกว่าจูบโดยที่พีชเต็มใจให้มันเกิดขึ้น

พีชหลับตา หยดน้ำเม็ดน้อยไหลออกมา หยดน้ำตาแห้งความสับสน รู้สึกดีที่ได้ทำแบบนี้กับกล้าแต่ก็รู้สึกอิจฉาน้องชายตัวเอง เพราะความอ่อนโยนทั้งหมดนี้ กล้าคงตั้งใจมอบให้น้องชายเขา

พีชไม่รู้สึกโกรธกล้าเลยที่เข้าใจผิด พีชรู้อยู่แล้วว่า คนที่กล้าตั้งใจจะกอดคือพลับ รู้ว่ากล้าสับสน แต่พีชก็เป็นคนที่เต็มใจให้กล้าเอง

รู้ว่าเป็นตัวแทน แต่ก็ยังเต็มใจให้กอด

ส่วนความรักของแฝดคนน้องนั้นก็เหมือนจะเป็นรักที่สมหวัง แต่ ‘พลับ’ รู้ดีว่าไม่ใช่ เพราะการที่ได้คบกันในครั้งนี้มันมาจากความผิดไม้พลาดแค่คืนเดียว ‘ไม้’ ยืนยันที่จะรับผิดชอบกับเรื่องที่ล่วงเกินพลับไปโดยการคบกัน พลับรู้ว่าพี่ไม้ไม่ได้รักตนเองเลยแต่ก็จะพลิกวิกฤตนี้เป็นโอกาส เป็นเด็กดีให้พี่ไม้เปลี่ยนใจมารักเขาจริง ๆ ให้ได้

“ขอโทษที่มันกะทันหันนะ ตอนนี้เราอาจจยังไม่ได้รักกัน แต่ถ้าเราอยู่ด้วยกันบ่อย ๆ มันอาจจะดีขึ้นได้” ไม้พูดตามที่คิด พลับเป็นเด็กดี น่ารัก คบๆ กันไป ได้รู้จักกันมากขึ้น ไม้อาจจะรักเด็กตรงหน้าได้ เพราะลองนึกถึงเรื่องที่ทำกันเมื่อคืน เขาก็ไม่ได้รู้สึกรังเกียจอะไรเลย

“ครับ สักวันเราจะรักกัน” ...สักวันพี่ไม้จะต้องรักพลับ

เรืื่องนี้ติดแท็ก #รักของฝาแฝด นะคะ