คำเตือน Mpreg(ผู้ชายท้องได้),มีฉากรุนแรง, มีฉากขืนใจและทารุณ, สถานะต้องห้ามไม่เหมาะสม, ฆาตรกรรม, มีความไม่สมเหตุสมผล, มีเรื่องไม่ตรงกับความเป็นจริง, มีการใช้ยา, มีความเป็นแฟนตาซีวิทยาศาสตร์นิดๆ เตือนแล้วนะ ใครไม่ใช่รสนิยมดังกล่าว ผ่านได้เลยจ้า เพื่อสุขภาพจิตที่ดี

///....INTRO....///

ฟากฟ้าอันหนาวเหน็บในดินแดนไอยคุปต์ ท่ามกลางความมืดมิดภายใต้นภาแสนมืดสลัว มีเพียงแสงจันทร์ที่คอยส่องสว่าง ถึงกระนั้นแสงที่ส่องลงมานำทางเป็นเพียงริ้วแสงน้อยๆ ไม่สามารถส่องสว่างเจิดจรัสเช่นแสงอาทิตย์ บนผืนทรายที่เย็นจัด ชายหนุ่มเร่งฝีเท้าเดินไปโดยไร้จุดหมาย นัยน์ตาสีนิลจ้องมองไปข้างหน้าเพียงลำพัง ตอนนี้เขาไม่รู้ว่าตนเองอยู่ที่ไหน และไม่รู้ด้วยซ้ำว่าตนมาทำอะไร ณ ที่แห่งนี้

ในขณะที่กำลังครุ่นคิดอย่างกระวนกระวายใจ อยู่ๆก็ได้ยินเสียงเหยี่ยวดังมาเบื้องหลัง พร้อมเสียงควบม้าของใครบางคน ร่างบางยืนนิ่งราวต้องมนตร์สะกดเมื่อสบเข้ากับเนตรมรกตจากผู้มาเยือน ซึ่งสวมชุดซานูส (ชุดคลุมของชาวอาหรับ มีผ้าปกปิดใบหน้า)

“คุณเป็นใคร?” ร่างบางถามขึ้นเมื่อคนผู้นั้นก้าวเข้ามาใกล้ชิดเพียงไม่กี่ก้าว คนในชุดคลุมโค้งให้พร้อมนั่งคุกเข่าลง มือแกร่งซึ่งโพล่พ้นขอบผ้ากุมมือร่างบางไว้ สวมแหวนไพลินเข้าสู่นิ้วนางด้านซ้ายของร่างบางโดยไม่รีรอ

“ข้ามารับ ดวงใจแห่งข้า” ร่างบางขยับหนี เขาไม่เข้าใจว่าคนตรงหน้าพูดถึงเรื่องอะไร ตอนนี้ที่เขาต้องการคือกลับบ้าน

“ไลท์อยากกลับบ้าน คุณช่วยบอกทีได้ไหมว่าต้องทำอย่างไร” ชายในชุดซานูสส่ายหน้าเข้ามากอดร่างบางไว้

“เจ้าเป็นของข้า ฟ้าได้ลิขิตมาแล้ว ข้าจะไม่ปล่อยมือจากเจ้า” ร่างบางที่ไม่เข้าใจสถานการณ์ผลักคนตัวสูงออกไปพร้อมวิ่งหนีไปอีกทาง ภายในใจคิดว่าตนอยู่กับคนไข้วิกลจริตจนตัวเองเพี้ยนไปด้วยหรือนี่ ชายในชุดซานูสวิ่งตามมาไม่ลดละ ดวงตาสีมรกตจับจ้องที่ร่างบางไม่วางตา

“อั๊ก” ด้วยความที่พื้นที่เขาเหยียบย่ำเป็นผืนทรายทำให้เกิดสะดุดล้ม ร่างสูงก้าวเข้ามาจะคว้ามือของร่างบางไปแต่เขาปัดมือออกไปด้วยความกลัว

“มากับข้าเถิด ราห์” ร่างบางส่ายหน้า พยายามตั้งสติ

“ไม่ ไลท์คือไลท์ ไม่ใช่ราห์ ออกไป ออกไป”

“ออกไป” ไอวราปัดป่ายมือไปมาท่ามกลางความมืดภายในห้อง เสียงกลอนประตูดังขึ้นพร้อมกับการมาของใครบางคน เมื่อแสงไปส่องสว่าง ผู้มีใบหน้าพิมพ์เดียวกับเขาเข้ามานั่งไกล้ๆ

“พี่สองเป็นอะไรไปครับ เรณได้ยินเสียงดังออกไปถึงห้องเรณเลย” ไอวรากุมขมับ

“ไม่มีอะไร พี่สองแค่ฝันร้าย คงเพราะช่วงนี้มีเรื่องต้องคิดมากมายน่ะ” ไอวเรณส่งน้ำเปล่าให้พี่ชาย

“พี่สองดูแลคนไข้จนลืมดูแลตัวเองเรณว่าน่าจะลาพักผ่อนสักหน่อยนะ” ไอวราส่ายหน้า

“ไม่ต้องหรอก เดี๋ยวนอนอีกสักหน่อยก็ดีขึ้น น้องสามกลับห้องไปเถอะ” ไอวเรณรับคำทั้งๆที่ยังห่วงพี่ชายอยู่ ไอวรากรอกยานอนหลับเข้าปาก ครุ่นคิดถึงความฝันที่เขามักจะฝันถึงมาหลายเดือน คนในฝันที่ไม่เคยเปิดเผยใบหน้าคือใครกัน เขาจำการพูดคุยในฝันไม่ได้เลยจึงทำให้ต้องคิดหนัก แต่แล้วก็ต้องปล่อยเรื่องราวผ่านไปพร้อมฤทธิ์ยานอนหลับที่เริ่มทำงาน

ดินแดนทะเลทรายอันไกลโพ้น คฤหาสน์หลังใหญ่ของนักธุรกิจชื่อดังและยังมีอำนาจในกองทัพถูกประดับประดาไปด้วยทองคำมหาศาลตั้งอยู่ท้ายเมือง โดมสามหลังถูกจุดไฟสว่างในยามเช้า ที่ริมระเบียงฝั่งตะวันออก ชายหนุ่มผมสีทองยาวสลวยนั่งเหม่อออกไปยังท้องฟ้าสีทองฝั่งทะเลทรายซึ่งเห็นเงาของดวงจันทร์ลางๆ

เขาคือทายาทที่ไนเอลผู้เป็นประมุขของตระกูลรักที่สุด ชื่อของเขาคือ เอลคามาร์ โคเรย์ ไม่ว่าจะเป็นชื่อต้นหรือชื่อรองก็แปลว่าดวงจันทร์ทั้งสิ้น คนรับใช้สองคนนำเสื้อผ้ามาให้เขาเปลี่ยนหากแต่ชายหนุ่มปฏิเสธและไล่ทั้งสองคนออกไป

“อารมณ์ไม่ดีแต่เช้าเลยนะ คามาร์” คามาร์ไม่ได้ใส่ใจผู้มาใหม่นัก เขายังคงจ้องมองไปที่เงาลางของดวงจันทร์ที่เริ่มจะหายไปเมื่อแสงอาทิตย์มาเยือน

“ท่านพ่ออยากพบเจ้า” เมื่อเอ่ยถึงคนเป็นพ่อคามาร์ก็ชะงัก เขาไม่ชอบนักที่จะเจอกับบิดา คนที่เนรเทศแม่ของเขาออกนอกประเทศ ตอนนี้ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าแม่ไปอยู่ที่ใด

“ข้าไม่อยากพบ” คาอิส ซึ่งเป็นพี่ชายต่างแม่ของคามาร์ ตบบ่าน้องชายเบาๆ

“ตอนนี้เจ้าโตแล้ว ควรแยกแยะเรื่องงานกับเรื่องส่วนตัวนะ” คามาร์มองหน้าพี่ชาย เขาพยักหน้าและยอมไปพบไนเอลผู้เป็นพ่อ

เมื่อมาถึงห้องทำงานอันกว้างขวาง ผู้เป็นประมุขแห่งไนเอลกรุ๊ป จ้องผู้มาเยือนเขม็ง ชายหนุ่มผู้มาใหม่ในชุดสีดำยาวคลุมข้อเท้า เสื้อแขนยาว สวมหมวกทรงกลมใบเล็ก ทับด้วยผ้าคลุมหน้ามิชิด โค้งให้อย่างนอบน้อม นัยน์ตาสีมรกตนิ่งเฉยต่อผู้มีอำนาจตรงหน้า

“เรื่องอาการของเจ้า พ่อคิดว่าจะสามารถรักษาได้” คามาร์ทำเป็นไม่สนใจ

“ข้าไม่ต้องการการรักษา” ไนเอลนิ่งไป

“แต่เจ้าต้องรักษา หากคนนอกรู้ว่าทายาทแห่งไนเอล มีอาการทางจิตเจ้าคิดว่าคนพวกนั้นจะยินยอมรับเจ้ารึ” คามาร์ยิ้มหยัน

“ข้าก็ไม่ได้อยากเป็นทายาทของท่านอยู่แล้ว ข้าเพียงอยากได้แม่ของข้าคืนมา ท่านทำให้ข้าได้ไหมล่ะ” ไนเอลส่ายหน้า

“แม่เจ้าเป็นชาวต่างชาติ หากคนอื่นรู้ว่าเจ้ามีสายเลือดของคนพวกนั้น ฐานะทางธุรกิจของตระกูลเราจะลำบาก” คามาร์ได้ฟังดังนั้นจึงลุกไปที่ประตู ไนเอลเรียกไว้

“เจ้าจะไปไหน เรายังคุยเรื่องรักษาเจ้าไม่จบ” คามาร์ไม่ฟังปิดประตูเสียงดังแล้วเดินออกไป ไนเอลกำมือแน่น ไม่คิดว่าคามาร์จะดื้อด้านขนาดนี้ หากเขาไม่แคลงใจเรื่องคาอิสว่าเป็นลูกชู้หรือไม่ เขาคงให้คาอิสสืบทอดธุรกิจและอำนาจที่มีแล้ว

ที่โรงพยาบาลอธิการเป็นวันที่วุ่นวายที่สุดตั้งแต่เป็นหมอมาของไอวรา คนไข้หนักหลายรายถูกปล่อยออกมาเนื่องจากบุรุษพยาบาลที่เข้าเวรดูแลเป็นเด็กใหม่ เกิดสะเพร่าทำกุญแจหลุด แพทย์ พยาบาลทั้งหมดจึงต้องตามจับจ้าละหวั่น

“ผอ.ไอวรา คะ ศาตราจารย์อารัณต้องการพบคะ” ไอวราปล่อยคนไข้ให้แพทย์อีกคน เขาคิดว่าอารัณคงมาเพราะเรื่องคนไข้ที่หนีออกมาจากเขตพิเศษเป็นแน่

เมื่อเข้ามาในห้องผู้เป็นพี่ยิ้มให้เขา ช่างเป็นรอยยิ้มที่งดงามแต่สำหรับเขารอยยิ้มของอารัณมักจะมาพร้อมเรื่องไม่ดี

“พี่ใหญ่มีอะไรงั้นหรือครับ” อารัณส่งเอกสารบางอย่างให้

“นี่เป็นเอกสารประวัติของคนไข้ VIP เขาต้องการให้แพทย์ที่ดีที่สุดเดินทางไปรักษาบุคคลสำคัญ และเรื่องนี้ต้องเป็นความลับ” ไอวรามองหน้าพี่ชายแต่ไหนแต่ไรมาพี่ใหญ่ไม่เคยให้เขาไปไกลหูไกลตาเลยสักครั้ง

“พี่ใหญ่คงไม่ให้ผมไปคนเดียวสินะ” อารัณยิ้มให้ พร้อมดีดนิ้วเรียกใครบางคนออกมา ชายหนุ่มในชุดสูทสีดำก้าวเข้ามา ใบหน้าไร้ซึ่งรอยยิ้มใดใด

“เฟยหลิงจะไปดูแลน้องสองด้วย” ไอวรารู้ดีว่าคำว่าดูแลของอารัณนั้นหมายถึงจับตาดูเขาต่างหาก

“อ่อวันนี้ที่โรงพยาบาล นักศึกษาแพทย์ที่ทำให้เกิดความวุ่นวายคนนั้น พาเขาไปเป็นผู้ช่วยละกัน” ไอวราจ้องหน้าพี่ชายเขม็ง ให้คนที่ทำเรื่องผิดพลาดตามเขางั้นหรือ

“เมื่อถึงที่นั่นก็ทิ้งมันซะ” ร่างบางพยักหน้าที่แท้พี่ชายของเขาต้องการทิ้งคนที่ทำผิดพลาดด้วยวิธีที่แนบเนียนนี่เอง สมแล้วที่เป็นอารัณ ฆ่าคนอื่นทั้งเป็น

“พี่ใหญ่มีอะไรอีกไหมครับ ไลท์มีคนไข้ต่อ” อารัณส่ายหน้า ไอวราลุกออกไปโดยไม่ลืมโค้งให้พี่ชายอย่างสำรวม เฟยหลงเข้ามาหา

“จะส่งท่านสองไปที่นั่นจริงๆหรือครับ ที่นั่นอันตรายมากเลยนะครับ” อารัณยิ้ม

“เพื่อธุรกิจบางครั้งเราก็ต้องเสี่ยง หากเรื่องนี้น้องสองทำได้ดีเยี่ยม รายได้มหาศาลก็จะถึงมืออธิการทั้งปี” เฟยหลงพยักหน้า บางครั้งรายได้ก็สำคัญกว่าพี่น้องสินะ

.........................................................................................................................................................................................

แนะนำตัวละคร

ตัวละครหลัก :

ไอวรา อธิการ-ไลท์ เป็นลูกชายคนรองในตระกูลอธิการ ผู้อำนวยการโรงพยาบาลอธิการ เป็นคนที่มีน้ำใจและชอบช่วยคนอื่น

เอลคามาร์ โคเรย์ ไนเอล - คามาร์ (คามาร์,โคเรย์,เอลคามาร์  แปลว่า ดวงจันทร์) ทายาทเจ้าของธุรกิจน้ำมัน เป็นลูกครึ่งอาหรับ-บริติช  เป็นคนที่เอาแต่ใจ อยากได้อะไรก็ต้องได้ ไม่สนใจใคร เนื่องจากถูกเลี้ยงมาแบบตามใจ 

มาริฮา วารดา ไนเอล- วารดา ลูกสาวของคามาร์และไอวรา ที่เกิดจากการเปลี่ยนแปลงฮอร์โมนของไอวราที่ (ไอวราถูกอารัณฉีดไวรัส PY-23 ก่อนจะเดินทางมาที่กิซา) เนื่องจากยาได้พัฒนาอย่างสมบูรณ์ วารดาจึงมีพัฒนาการเสมือนเด็กที่เกิดจากหญิงสาวธรรมดาทั่วไป

ตัวละครอื่น:

เฟยหลิง No.2: ชื่อจริงคนิน อดีตบอดีการ์ดและอดีตคนรักของไอวรา ถูกอารัณจองจำเพราะทำผิดกฎ บังอาจรักกับเจ้านายของตน

เฟยหลิง No.3: ชื่อจริง SE บอดีการ์ดของไอวรา เก่งเรื่องการปลอมตัว นิสัยร่าเริง เป้นกันเอง และมีความเจ้าเล่ห์นิดๆ ชอบอะไรที่ดูน่ารักๆ

กราฟความสัมพันธ์