71.00
ราคาของทุกตอน ไม่รวมตอนที่เคยซื้อไปแล้ว
รายละเอียด
หลังจากวันนั้นผมก็ไม่ได้เจอหน้าของขวัญอีกเลย ไม่สิต้องพูดว่าหลบหน้าจนไม่ได้เจอกันจะดีกว่า
แล้ววันนี้ก็เป็นเหมือนทุกวันที่ผมจะต้องมานั่งกินข้าวคนเดียวที่ด่านฟ้า
ปัก!! "อ๊ะ!ขอโทษคะ"อยู่ๆร่างบางของใครบ้างคนก็เดินชนหน้าอกผมเต็มๆ
"เดินยังไงของเธอว่ะ"อดตวาดกลับไปไม่ได้ทันทีที่สบตามองกัน ใครว่ะ!
"ขอโทษคะพอดีฉันมองไม่เห็น ช่วยหาแว่นให้หน่อยได้ไหมคะ"อ้าว อะไรของยัยนี้ชนคนอื่นแล้วยังใช้อีกเนี้ยนะ แล้วผมก็กวาดสายตามองหาแว่นให้ยัยเฉิ่ม ก่อนจะเห็นว่ามันถูกว่างไว้ในซอกหลืบ
"อ่ะ รีบใส่แล้วลงไปได้แล้ว เดี๋ยว! แล้วขึ้นมาบนนี้ได้ไงประตูมันล็อกนะ"ผมกอดอกมองยัยเฉิ่มนี่ทันทีที่คืนแว่นให้ใส่
"ก็เดินขึ้นมานี่คะ?"ให้ตายเถอะยัยนี่คิดจะกวนประสาทกันใช่มั้ย
"ฟังฉันนะยัยเบ๊อะ เธอขึ้นมาบนนี้ได้ไงก็ประตูมันล็อกอยู่"ผมพยายามอธิบายช้าๆชัดๆให้คนตรงหน้าได้ประมวลผมคำพูดของผมอย่างชัดเจนแต่ไม่รู้ว่าคนฟังจะรู้เรื่องมั้ยเนี่ยสิ
"ก็บอกว่าเดินมาไง"คนตรงหน้ากลับย้อนพูดเน้นๆชัดๆใส่ผมแทน
"อ้าวนี่ ก็ฉันบอกว่ามันล็อกอยู่เธอนั้นแหละขึ้นมาทำอะไร"ผมถามด้วยน้ำเสียงหงุดหงิด
"ฉันโดนเพื่อนแกล้งน่ะ พวกนั้นเอาแว่นฉันมาซ่อน"ยัยแว่นเริ่มเอ่ยเสียงแผ่ว ไอ้พวกนี้นิวันๆไม่ทำอะไรเอาแต่แกล้งคนอ่อนแอไปทั่ว
"เออๆจะขึ้นมายังไงก็ช่างเธอเถอะ"ผมปัดมือไล่อย่างไม่สนใจก่อนจะเดินผ่านยัยเฉิ่มมานั่งที่ประจำ
"นายชื่อยูยะใช่มั้ย"ผมหันหลังมองทันทีก่อนจะพยักหน้ารับแล้วหันกลับมาเหมือนเดิม เมื่อเห็นเสียงเงียบลงสักพักก็เลยหันกลับไปอีกรอบแต่ก็ยังเห็นยัยเฉิ่มยืนอยู่ที่เดิม เพื่อ!!
"แล้วเธอล่ะ ชื่ออะไร"ผมจึงถามกลับยัยแว่นก็เงยหน้ามองทันที
"ไอริส ชื่อของฉันชื่อไอริส"ยัยเฉิ่มตอบเสียงร่าพร้อมรอยยิ้ม หึ! น่ารักดี
"เอ่อ แล้วเธออยู่ห้องไร"ผมถามออกไปเพราะโรงเรียนนี้คนดีๆที่ไหนเค้าอยู่กัน ยัยนี้ก็ไม่น่ามาอยู่ในที่ที่เต็มไปเดี๋ยวพวกป่าเถื่อนเหมือนผมแต่หล่อ
"ม.6 ห้อง 1 "โอ้โห้ อยู่ห้อง 1 ด้วย
"เธอเป็นใครกันแน่ไอริส"ผมรี่ตามองคนตรงหน้า
"นายไม่เห็นจำเป็นต้องรู้หรอกยูยะ"ไอริสเอ่ยเสียงเรียบ ไม่เหมือนเมื่อกี้ที่เจอกันเลยแฮะ
"ยิ่งจำเป็นต้องรู้"ผมยกยิ้ม ซึ่งไอริสก็ยิ้มตอบ
"เดี๋ยวเราก็ต้องเจอกันอีกยูยะ"ไอริสทิ้งท้ายไว้แค่นั้นก่อนจะเดินจากไป....