เมื่อเด็กสาวต้องดิ้นรน และทนทุกข์อยู่ตลอดเวลา และความหวังเพียงหนึ่งของเธอก็คือ ผู้เป็นแม่ที่คอยให้กำลังใจเธอเสมอมา แต่แล้วก็ต้องพังทลายลง เพราะคำหลอกลวงของชายคนรักของผู้เป็นแม่ของเธอ วันหนึ่งภาพรกลับจากมหาลัย แล้วกำลังจะออกไปทำงานพิเศษต่อ เธอลืมของไว้ที่บ้านจึงรีบกลับไปเอา แต่กลับเจอพ่อเลี้ยงของเธอพอดี

เมื่อก่อนเธออาศัยอยู่กับแม่ของเธอแค่สองคน แม่เธอเป็นแม่ค้าขายขนมไทยในตลาดแถวบ้าน บ้านของเธอกับแม่เป็นบ้านไม้สองชั้นอยู่ในที่ดินแม่เธอ เป็นบ้านเดิมของตายายที่เป็นคนนนทบุรี เมื่อก่อนก็ทำสวนกันบ้างแต่เมื่อตายายเสียไปก็ไม่มีคนดูแลต่อ จึงปล่อยไว้แบบนั้นไปก่อน ภาพรคิดว่าเมื่อเรียนจบแล้วค่อยไปดูแลทีหลัง แต่เมื่อเร็วๆนี้ แม่ของเธอได้พบรักใหม่กับคนขับแท็กซี่ แล้วก็ได้ย้ายมาอยู่ด้วยกัน ภาพร เธอไม่ค่อยชอบสายตาของพ่อเลี้ยงที่มองเธอเลยสักนิด เมื่อบอกกับแม่ของเธอ กลับได้คำตอบแค่ว่าคงเข้าใจผิดไปเอง และยังว่ากล่าวเธอกลับมาอีกด้วย

"อ้าว ภาพร ลูกกำลังจำไปทำงานหรือจ้ะ"

"ค่ะ แม่ยังไม่กลับอีกหรอคะ"

"ยังเลย พ่อหิวมากเลย ช่วยทำอะไรให้พ่อกินหน่อยสิ"

"ภา ต้องรีบไปเข้างานแล้ว รอแม่กลับมาทำให้กินก็แล้วกัน"

"เอ๊ะ ก็ต้องว่าหิวไง ไม่ได้ยินหรอ หรือแกอยากยั่วโมโหพ่อแกนักรึไง"

"ปล่อยนะ! ฉันจะรีบไปทำงาน ว่างนักก็ไปทำกินเองสิ"

"นังเด็กปากดี!!! แบบนี้ต้องโดนหน่อยแล้ว"

กรี๊ดดดดดด!!!