"ทามมมมมม้ายยยย พี่ต่อ ฮือๆ แค่ไอไม่ยอมนอนกับพี่ พี่ก็ทิ้งไอไปนอนกับนังนางแบบนั่น

ใช่ซี้ ไอมันนมไม่ใหญ่เหมือนนังนั่นนี่ แต่นั่นมันของปลอม ปล้อมมมมม ปลอม"

พูดพลางเดินเอามือจับนมทั้งสองข้างของตน เธอเดินซ้ายสองก้าวขวาสองก้าว บ้างก็เซไปข้างหลัง

......เพราะเธอเมานั่นเอง

ไอลดาในวัย20ปีที่เพิ่งช้ำรักจากพี่ต่อ หรือเจนภพที่คบหาดูใจกันมากว่า3ปี

ทางอัครวิทย์พี่ชายที่เห็นน้องสาวของตนอกหัก จึงพามาพักใจที่ญี่ปุ่นในช่วงปิดเทอม

ซึ่งตัวเขาเองทำงานอยู่ในสถานกงศุลที่ญี่ปุ่น ช่วงนี้พี่ชายของไอลดาไม่อยู่3วัน

เธอจึงใช้เวลายามค่ำคืนออกมาเดินชมเมือง เดินไปเดินมาเธอไปพบการร้านนั่งดื่มบรรยากาศดี

เพียงแต่เธอดื่มหนักไปหน่อย สภาพจึงไม่ค่อยน่าดูเท่าไหร่

"ฮือออๆๆๆๆๆ พี่ต่ออ  พี่ต่อคนดี  ฮืออๆ"

ตอนนี้เธอเดินอยู่ย่านมินาโตะ ซึ่งเป็นอู่ต่อเรือเก่า เป็นที่ท่องเที่ยวชื่อดังของเมืองโยโกฮาม่า

"พี่ต่อ ไอ้พี่ต่อ ไอ้ควายยยย!!"

ผู้ชายที่เดินกำลังเดินสวนมาสะดุ้ง ไอลดาหันไปมองหน้า

"ทามมมมายยย มองหน้าทำมายยย  มองนมนี่"

เธอเดินไปจับมือชายหนุ่มคนที่สะดุ้งเมื่อครู่ นำมือเขามาทาบทับที่หน้าอกของเธอ

"บีบสิบีบบ บีบดู ไม่ได้เสริมมา แต่ก็โอเคใช่มั้ยล่ะ ฮ่า ฮ่าๆๆๆๆๆๆ"

เธอหัวราวเราะกับคนเสียสติ หลังจากนั้นไอลดาทำสิ่งนึง

ที่ทำให้ชายหนุ่มผู้โชคร้ายสะดุ้งอีกครั้ง เธอคล้องคอเขาโน้มหน้าเขาลงมาจูบแลกลิ้นกันอย่างดูดดื่ม

"อือออ"

ชายหนุ่มที่ตอนแรกยืนนิ่งราวกับรูปปั้น ตอนนี้เขาดูด ดึง ลิ้นของไอลดา

ด้วยลีลาที่ช่ำชองและมากประสบการณ์ยิ่งกว่า

เพราะความหวานหอมของสาวน้อยตรงหน้าที่ไม่ประสีประสา บวกกับกลิ่นบางเบาของแอลกอฮอลล์

ทำให้เขาเคลิบเคลิ้มจนไม่อยากถอนริมฝีปาก

"แค่กๆๆๆๆ"

ไอลดาผละออกจากปากหนาเพราะเธอกำลังจะขาดอากาศหายใจตาย

"นี่คูณณณณน่ะ ฟังฉันรู้เรื่องช่ายยม้ายยยย"
ชายหนุ่มตรงหน้าไม่พูดอะไร

"ไปๆๆๆพ่อหนุ่มไปกับเจ๊ เดี๋ยวเจ๊เลี้ยงเองมาๆ"

ไอลดาลากชายหนุ่มที่ไม่รู่อิโหน่อิเหน่ ซึ่งบังเอิญเดินสวนกันที่ท่าเรือ เธอลากชายคนนั้นไปโดยไม่ถามความเห็นของเขาสักคำ

ทว่า........

เขาก็เดินตามเธอไปแต่โดยดี

ไอลดาไม้รู้เลยว่าได้ลากเอาบุคคลสำคัญ ของตระกูลใหญ่อย่างไอซาวะติดมือไปในคืนนั้น

เมดะ แห่งตระกูล ไอซาวะ

....................................................

 นี่คือนิยายเรื่องที่2 ของไม้พาย ติชม ให้กำลังใจกันได้

ขอบคุณรีดทุกท่านที่เข้ามาอ่านกัน

อาจถูกใจหรือไม่ถูกใจก็ขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยนะคะ

   สงวนสิทธิ์เนื้อหาตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ.2537   ห้ามคัดลอก จัดพิมพ์หรือทำซ้ำรวมทั้งดัดแปลงเป็นสื่ออื่นๆ  ก่อนได้รับอนุญาต