“ยะ..อย่าทำอะไรผมเลยนะ ผะ..ผมกลัวแล้ว ผมกลัวแล้ว” ชายร่างเล็กพนมมือคุกเข่าอ้อนวอนกลุ่มชายร่างสูงที่อยู่ตรงหน้า หวังจะไม่ให้กลุ่มชายที่อยู่ตรงหน้าทำอันตรายตน

พลั่ก พลั่ก ผัวะ ผัวะ!

กลุ่มชายร่างสูงทั้งห้าเตะต่อยชายร่างเล็กกว่าอย่างไม่ยั้งมือ โดยไม่ฟังเสียงใดๆ จากปากของร่างที่พวกเขากระหน่ำซ้อม พวกเขาต่อยแล้วต่อยอีก จนชายร่างเล็กกว่าสลบเหมือดไม่ไหวติงอยู่กับพื้น

กรี๊ดดดด โหดร้ายป่าเถื่อนที่ซู้ด ทำไมสาวน้อยหน้ามันเยิ้มอย่างฉันต้องมาเห็นภาพอะไรแบบนี้ด้วยเล่า ฉันแค่เดินไปซื้อหม้อให้แม่ที่ร้านขายเครื่องครัวแล้วเดินผ่านมาที่ซอยร้างเล็กๆ เองนะ ไม่เคยคิดไม่เคยฝันเลยว่าจะเจอกับอะไรที่บั่นทอนสายตาอันแสนสวยงามแบบนี้ กลุ่มชายพวกนั้นหน้าตาก็ดี หุ่นก็น่าเจี๊ยะ ทำไมพวกเฮียทำตัวแบบนี้ แถมวันปฐมนิเทศเข้ามหา'ลัยก็พบว่าพวกเขาเป็นรุ่นพี่ดีเด่นมาให้โอวาสรุ่นน้องอย่างเราๆ อีก

ไม่จริง! เจ้าคนพวกนี้มันหลอกลวง! ฉันที่เป็นคนรู้ความลับเรื่องนี้จะอยู่ที่่นี่ต่อไปได้สักกี่น้ำกันนะ พวกเขาต้องตามล่าปิดปากฉันแน่ ฮือ