ผมคือเทวดานามหวางฟง...ระดับเหิงเย่วแรร์..หรือผู้ชายท้องได้ระดับหายาก..

ผมได้รับภาระกิจจากพระเจ้าให้ตามหาผู้ถือปีกแห่งเทวดาซึ่งหลบซ่อนอยู่ในมิติต่างๆแต่ละงานจะมีเทวดาแต่ละองค์รับผิดชอบ 

ส่วนผมถูกส่งมาที่นี้เรียกว่าถูกสุ่มออกมามากกว่า..คงสงสัยว่าทำไมถึงต้องตามหา ไม่ใช้พลังของเทวดามันจะได้หาง่ายๆ...

มันมีกฏอยู่ว่าเมื่อมายังมิติอื่นจะต้องใช้เพียงสติปัญญาและปฏิพานไหวพริบในการตามหาและเอาตัวรอดเท่านั้น

ห้ามใช้เวทย์มนต์เด็ดขาดเพื่อป้องกันความปั่นป่วนในกระแสวิธีแห่งโชคชะตาของมิตินั้น..

พระเจ้าเพียงแต่มอบพรวิเศษว่าจะไม่มีสิ่งใดทำอันตรายต่อเทวดาที่ปฏิบัติหน้าที่หรือที่เรียกว่าร่างอมตะ

ต่อให้โดนแทงโดนฟันก็ไม่ตายเท่านั้น ถึงแม้พระเจ้าจะใจดีช่วยส่งมาอยู่ในบริเวณที่มีปีกเทวดาก็ตามที

แต่การตามหาผู้ครอบครองนั้นก็ยังหายากยิ่ง..และในที่สุดความพยายามของผมก็สำเร็จ.

.ปีกนั้นอยู่ที่ชายตรงหน้าผมนี่เอง..ทำไมต้องตามหาปีกแห่งเทวดา อันนี้ตอนที่พระเจ้าสั่งประชุมเหล่าเหิงเยว์ เพียงสั่งให้เก็บกลับมาโดยที่ผู้ถือครองเต็มใจให้ แลกกับพรหนึ่งข้อให้ประสบความสำเร็จในชีวิตและอายุยืนลูกหลานเต็มบ้านเป็นการแลกเปลี่ยน.....

แล้วปีกเทวดามาจากไหนอันนี้ก็ต้องเท้าไปถึงตอนที่พระเจ้าท่านถึงเวลาผลัดขนปีก..ด้วยความสะเพร่าของเทวดารับใช้ นำปีกที่ร่วงไปทิ้งดันหกล้มขนปีกกระจายไปยังที่ต่างๆทำให้กระแสเวลาปั่นป่วน

ผู้ที่ถือครองจะประสบความสำเร็จในชีวิตอย่างสูงสุดในด้านต่างๆแต่จะอายุสั้นและไร้คู่ไร้ผู้สืบสกุล..

ทำให้พวกเค้ากล่าวโทษพระเจ้าทำให้พระองค์รำคาญไม่น้อย จึงสั่งพวกผมให้ทำหน้าที่ตามเช็ดตามล้าง..ที่คือที่มาและตอนนี้ขั้นต่อๆไปคือขอขนปีกคืนอย่างละมอม