"เจ้ามันก็แค่ผู้พิทักษ์ที่ได้ตำแหน่งมาเพราะการเสียสละของหญิงสาวถึงเจ็ดนาง!!"

เพราะประโยคสุดท้ายของมารในร่างมนุษย์ผู้ได้รับสกิลจากระบบ เป็นความสามารถล่วงรู้ข้อมูลทุกสิ่งที่ใจอยากรู้ ซึ่งใช้พลังนั้นไปสร้างความปั่นป่วนไปทั่วโลก จนหนึ่งในห้าผู้พิทักษ์ต้องออกโรงรับภารกิจกำจัดที่ถูกส่งมาให้เขา  ทำให้ชีค สงสัยอะไรบางอย่าง เขาตัดสินใจใช้พรทั้งสามข้อที่เหลือ จากการประลองของมวลมนุษย์ชาติซึ่งเขาเป็นหนึ่งในห้าผู้ชนะ

"คิดดีแล้วหรือชีค ทั้งๆที่เจ้าคิดจะเก็บเอาไว้ แต่กลับใช้มันหมดในทันที"

"นี่ตาแก่ขี้เหล้า มันเป็นพรของฉันนะ ฉันจะทำอะไรมันก็เรื่องของฉัน!"

"เชอะ ไอ้เด็กนี่ ได้ อยากขออะไรก็ขอมาเลย!"

"พรข้อที่สาม ข้าอยากรู้ทุกสิ่งอยากเกี่ยวกับตัวเอง ทั้งการกำเนิดการเติบโต เหตุการณ์ทุกสิ่งและทุกคนที่เกี่ยวข้องกับข้า"

"ได้สิชีค เจ้าเด็กปากเสีย!"

"อ๊ากกก ตาแก่ ทำไมถึงได้เจ็บแบบนี้กัน"

"ไม่มีของถูกฟรีและดีบนโลก เจ้าไม่เคยได้ยืนเรอะ! แล้วจะเอายังไง ข้อที่สี่กับห้าเจ้าจะขออีกไหม ถ้าเจ้าไม่ขอข้าจะรีบไป ข้ามีนัดกับสหายที่ดาว.."

"นัดกินเหล้าอีกล่ะสิ"

"บร๊ะ ไอ้เด็กนี่รู้ทัน ตกลงจะขอไหม!"

"ขอๆๆๆๆ ข้อที่สาม ข้าขอย้อนเวลาไปก่อนเหตุการณ์คัดเลือกจะเกิดขึ้นสักหนึ่งปี"

"เจ้าคิดดีแล้วหรือชีค"

"ใช่ ทำไม กลัวจะเสียพรข้อที่หกถึงสิบให้ข้าล่ะสิ"

"อย่างเจ้าจะมีอะไรต้องขออีกกัน ข้าแค่อยากเตือนเจ้า ถึงแม้เจ้าจะปากเสียไปบ้าง น่ารำคาญนิดๆ ชอบสะกิดฝ่าเท้าบ่อยๆ แต่ข้ากับเจ้าก็นับว่าคุ้นเคยกันมานาน การที่เจ้าย้อนกลับไป อาจจะทำให้เหตุการณ์บางอย่างเปลี่ยนแปลง เจ้าอาจจะไม่ได้เป็นผู้พิทักษ์อีก หรืออาจจะไม่สามารถรักษาชีวิตไว้ได้ด้วยซ้ำรู้ตัวไหม"

"หยุดบ่นสักทีเถอะตาแก่ ขอแค่พรที่ข้าขอยังอยู่ ข้า ชีค คนนี้ก็ไม่กลัวอะไรแล้วล่ะ!"

"แล้วข้อสุดท้ายล่ะ เจ้าจะขออะไร"

"ข้าขอ....."