“รอยน้ำตาและความรักของกลุ่มชายไม่สมประกอบ
แห่งราชสำนักจีนที่มีค่าเพียงความทรงจำ”
***
ท่ามกลางความฟอนเฟะในกลุ่มขุนนาง
ชีวิตในถิ่นใหม่ของ “เซี่ยอีลู่” ดำเนินไปอย่างไร้ค่า
ผู้คนวนเวียนวุ่นวาย แสวงหาความหมายปลายทาง
มีเพียงเขาคนนั้นที่ทำให้จิตใจสงบ
ทว่า...เส้นทางรักที่ปูบนสงครามระหว่างขั้วอำนาจ
‘ไม่อาจหอมหวานอย่างที่คิด’
ถ้อยคำที่เป็นดั่งยาพิษ
น้ำตาที่ชะล้างกลิ่นคาวโลหิต
ความแค้นที่สุมจิตใจทุกเมื่อเชื่อวัน
ทั้งหมดนี้คือเศษซากที่เหลือทิ้งไว้จากเบื้องหลัง “การทรยศ”