หากธัชธรรม์คือดวงอาทิตย์อันเจิดจ้า

ใบบุญคงเป็นดาวเคราะห์แคระน้อยที่อยู่ห่างไกลลับสายตา

ครั้งหนึ่งเขารังเกียจเด็กชายที่แม่เฝ้าฟูมฟักมาตั้งแต่เด็กเพราะฝังใจว่ามันคือลูกชู้

การโดนหักหลังจากคนที่รักทำให้เปลี่ยนเป็นความแค้นได้อย่างง่ายดาย

เขาเกลียดมัน จนไม่อาจนับเป็นน้องชายได้อีกต่อไป

แต่เด็กชายตัวน้อยผู้เติบโตมาด้วยความรัก กลับมอบใจให้เพชฌฆาตที่รอเชือดอย่างเลือดเย็น

ต่อให้ถูกย่ำยีจนแหลกสลาย ก็จะขอเป็นดาวดวงน้อยที่เฝ้ารอคอยพระอาทิตย์เสมอไป

แด่วัยรุ่นทุกคนที่กำลังตามหาความรัก..