***คำเตือน มีการสลับรุก-รับ***

ผมไม่กลัวความตาย

บางทีผมก็นึกสงสัยขึ้นมาเล่นๆ ว่าความตายจะพาผมไปที่ไหน...

...นึกไม่ถึงว่าจะได้คำตอบเร็วขนาดนี้

"ยินดีต้อนรับสู่นรก"

ชายร่างใหญ่ท่าทางน่าเกรงขามบนบัลลังก์สีทะมึนพูดกับผม ผมขมวดคิ้ว อดคิดไม่ได้ว่าถึงตัวเองจะนิสัยแย่ไปบ้างแต่ก็ไม่น่าเลวถึงขั้นลงนรก ดูเหมือนเขาจะรู้ว่าผมคิดอะไร เสียงหัวเราะดังกังวานก่อนกล่าวต่อ

"ข้าคือเฮดีส...และเจ้าคือบุตรชายของข้า"

ท่าทางเขาไม่ได้โกหก นั่นทำให้ผมคิดจริงจังขึ้นมาเกี่ยวกับรสนิยมของแม่ แต่ทั้งนี้ทั้งนั้น ผมว่าผมได้คำตอบแล้ว

...ดูเหมือนว่าความตายจะพาผมมาเจอพ่อล่ะมั้ง?

แถมยัง...

"ข้าพาเจ้ากลับมาที่นี่เพื่อเข้าพิธีหมั้นหมาย" เขายิ้ม แต่ดูเป็นรอยยิ้มที่แฝงความหมั่นไส้เอาไว้ "กับบุตรชายของเจ้านรกภูมิแห่งแดนตะวันออก"

"บุตรชาย?" 

ผมทวนคำด้วยสีหน้าบิดเบี้ยว คิดว่าตัวเองคงหูเพี้ยน แต่เฮดีส...ผมหมายถึงพ่อกลับพยักหน้ารับ

"เพื่อเชื่อมสัมพันธไมตรีระหว่างนรก" 

เขายักไหล่ท่าทางไม่ทุกข์ร้อนอะไรในการจับลูกชายหมั้นกับผู้ชายด้วยกัน แถมยังให้คำแนะนำผมหน้าตาย

"ถ้าเจ้าไม่อยากโดนกด ก็ชิงเป็นฝ่ายกดก่อนซะก็สิ้นเรื่อง"

ตลกแล้วครับคุณพ่อ