ผมเป็นใครน่ะเหรอ เรียกผมว่า "เทพเจ้าอุ๋งอุ๋ง" ละกัน เทพเจ้าผู้ตกอัพแถมยังถูกสาปให้หลับขังไว้ในต้นไม้แคระพันปี ใครๆก็รู้ว่าเซบาธน่ะใจร้าย เขาเป็นผู้ปกครองทั้งสามโลก แค่ผมไปแอบกินเบอร์รี่ที่มีกลิ่นของเขา ก็ถูกสาปมาโลกมนุษย์ รอจนกว่าเซบาธจะมาเกิดเป็นมนุษย์อีกครั้ง กลิ่นของเขาจะทำให้ผมฟื้นมาแก้คำสาป ถ้าแก้ได้ทันวันที่เขาสาปผมจะได้กลับสวรรค์เหมือนเดิม แต่...........

"เซบาธตอนเป็นมนุษย์นี่หล่อเหลือเกิน....หน้างี้หล่ออย่างกับเจ้าชาย" เขาเป็นถึงมาเฟียอันดับหนึ่งของประเทศ

“ฉันน่ะ...ยิ่งกว่านรกที่นายจะต้องเจอ” ร่างสูงกระซิบข้างหูผม

“อยากอยู่กับฉันมากนัก ก็อยู่ตรงระเบียงถ้าอยู่ไม่ได้ก็ไสหัวไปซะ” เชื่อแล้วว่าเซบาธใจร้าย ผมไปไหนไม่ได้หรอกเพราะผมต้องการกลิ่นจากเซบาธจนกว่าผมจะแก้คำสาปได้ ไม่งั้นผมจะต้องหลับใหลกลับไปอยู่ในต้นไม้นั่นอีกกี่พันปีก็ไม่รู้

“ได้ครับ..”

“และต่อไปนี้อย่าเรียกฉันว่าเซบาธ..ฉันชื่อโซล”