เมื่อเสืออย่างเขาเจอลูกอ้อนแบบนี้ไหนเลยจะถึงไหว แหมก็ของสวยๆ งามๆ แบบนี้มันอดใจไม่ไหวนะ เขาเปล่าคิดไม่ดีกับเด็กนะ แต่สมองของเขามันคิดไปแล้วกู่ไม่กลับแล้วด้วยตอนนี้ หลงเด็กคำๆ นี้คงจะใช่กับเขาได้ในตอนนี้ หรืออาจจะตลอดไปเลยก็ได้

“พี่จะจีบน้องพีชเหรอคะ” ถามพร้อมกับเอียงคอเล็กน้อยถามร่างใหญ่ที่อยู่ตรงหน้า

“ครับ” สั้นๆ แต่ได้ใจความ แววตาแนวแน่เป็นการยืนยันได้ดี

“แต่ว่า…”

“แต่ว่า อะไรครับ” ร่างสูงที่ยืนล่วงกระเป๋าอยู่ถามร่างเล็กตรงหน้า

“พี่ชายน้องพีชห่วง และโหดมากนะคะ”

“พี่ไม่กลัวครับ”

ลองมาอัพที่บ้าง หลังจากที่พบเว็บนี้โดยบังเอิญ ใครท่ีเคยเข้าไปอ่านเด็กดีกับธัญวลัยบ้างอาจจะคุ้นๆ นามปากกาเขาบ้างละนะ (หรือก็ไม่รู้จัก) ฮ่าๆๆๆ ยังไงก็ฝากพี่เสือกับน้องพีชด้วยนะคะ เรื่องนี้ดร่ามาไม่ค่อยมีคะ อ่านแบบสบายๆ ไม่ต้องเครียดๆ

ปล. เรื่องนี้เขาเคยลองส่งไปให้กับสนพ. ที่ตัวเองชอบมากๆ ด้วยแหละ แต่ไม่ผ่านไม่มีการตอบรับกลับมาเลย ยังไงก็ไม่ผ่านอยู่แล้ว เขาเลยเอามาอัพที่นี้เพื่อจะมีประโยชน์ ให้ทุกได้อ่านกัน ขอให้สนุกนะคะ เดี๋ยวจะเอานิยายเรื่องอื่นๆ มาอัพที่หลัง ก็แก้คำผิดก่อนน่าาาาา