ในศตวรรตที่สี่สิบ โลกได้พัฒนาไปอย่างมาก ทำให้มนุษย์เริ่มจะคล้ายโรบอทเข้าไปทุกที

เพราะสภาพสิ่งแวดล้อมที่ใกล้จะวิกฤต มีการใช้เทคโนโลยี ฝังสิ่่งต่างๆเข้าไปในร่างกายมนุษย์

เช่นชิพความจำทุกคนไม่จำเป็นต้องเรียนรู้มาก แค่ดาวน์โหลดเข้าไปก็พอ

และเรียนปฏิบัติฝึกทักษะก็พอ  ในขณะที่ทุกคนกำลังมุ่งมั่นที่จะพิชิตอวกาศ

แต่ฉีตันกลับพยายามมุ่งสู่อดีต โลกที่แข็งกระด้าง เจริญมากเกินไปเขากลับไม่ต้องการ

เครื่องไทม์แมชชีนที่เขาสร้างขึ้นมา ในที่สุดก็สำเร็จลง

"ลาก่อนโลกที่แสนวุ่นวาย ข้าจะกลับไปเป็นบรรพบุรุษของพวกเจ้าเอง" แล้วเขาก็จากไป และมี

เพียงซิพที่เป็นความจำเกี่ยวกับความรู้บนโลกใบนี้ที่ตามเขาไป