นันทิพัฒน์ ทยากันต์ นั่นคือชื่อของผม ตอนเด็กๆแม่บอกว่าผมเป็นเด็กน่ารัก อัธยาศัยดีแต่เรื่องเรียนกลับไม่ค่อยๆได้เรื่อง วิชาที่ผมทำได้ดีที่สุดก็คือวิชาการงานอาชีพโดยเฉพาะการปลูกผัก ผมน่ะเชี่ยวชาญสุดๆไปเลยล่ะ เพราะฉะนั้นผมเลยเลือกที่จะเรียนเกษตรเพื่อที่สักวันผมจะได้มีฟาร์มเป็นของตัวเอง พอเรียนจบผมก็ได้ไปเป็นผู้จัดการที่ฟาร์มใหญ่แห่งหนึ่งที่มีครบทั้งผัก ผลไม้ เลี้ยงสัตว์ พอเก็บเงินได้ก้อนนึงก็ตัดสินใจที่จะกลับบ้านเกิดไปทำฟาร์มกับพ่อแม่ แต่ก็ถูกรถชนตายซะก่อน เฮ้อ...ชีวิตของผมนี่มันน่าเศร้าจริงๆนะครับ แต่ว่าผมก็ได้โอกาสครั้งที่สองมาอย่างไม่ทันตั้งตัว