"ผมสัญญา ว่าจะรักคุณตลอดไป"

คำพูดหวานหยดของใครคนนึงที่เคยบอกกับผมในค่ำคืนที่เรานอนมองหน้ากันบนเตียงกว้าง

เขาทำให้ทุกค่ำคืนแสนธรรมดาเป็นค่ำคืนที่สวยงามที่สุดสำหรับผม

เรากุมมือกันไว้และยกยิ้มให้แก่กัน เขาจูบลงบนแหวนที่เขาเคยใส่ไว้ให้บนนิ้วนางของผมในวันวิวาห์เล็กๆที่มีเพียงเราสอง

พร่ำพรรณาบอกรักกันซ้ำๆอยู่อย่างนั้นจนกว่าใครคนใดคนนึงจะผล็อยหลับไป 

สำหรับผมคำว่ารักตลอดไป มันก็เหมือนโซ่ตรวนเส้นหนึ่งที่หากใครคนนึงจากไป

คนที่มีชีวิตอยู่ก็ยังคงต้องรัก รักแต่คนๆเดิมไม่มีวันเปลี่ยน 

แต่ผมก็ยินดีที่จะมีโซ่ตรวนนี้พันธนาการหัวใจผมเอาไว้

ถึงผมจะรู้ดีว่าชีวิตมนุษย์มันสั้น สักวันความรักของเขาที่มีให้ผมมันก็จะจบลง

ผิดกับผม...ที่รู้ดีว่าถ้าสัญญา ความรักที่ผมมีให้เขามันจะไม่มีวันจบลงไม่ว่ากาลเวลาจะผ่านไปนานเท่าไหร่

แต่ผมก็เลือกที่จะรักเขาอย่างไม่มีวันสิ้นสุดอยู่ดี

"ผมก็สัญญา สัญญาว่าจะรักคุณตลอดไป"

เพราะความรักของผมที่มีให้เขามันเป็นนิรันดร์ไม่ต่างจากชีวิตของผมเลย

#นิจนิรันดร์

สวัสดีค่ะลินนะคะ เรื่องนี้อาจจะแปลกแหวกแนวกับกระแสนิยายช่วงนี้นิดหน่อย

 ไม่รู้ว่าจะชอบกันรึเปล่าเพราะช่วงแรกๆจะออกแนวย้อนยุคนิดหน่อย 555

ยังไงก็ขอให้สนุกกับนิยายเรื่องนี้นะคะ