เรื่องนี้เป็นเรื่องที่เกี่ยวกับความรักต้องห้ามของ เทพ กับ มาร การเป็นเทพเซียนนั้น มีกฎต่างๆ มากมายที่ต้องปฏิบัติอย่างเคร่งครัด แม้กระทั่งเรื่องความรักก็ยังคงเป็นสิ่งต้องห้าม แล้วความรักของ เทพหิมะ อย่างเขากับ มารอัคคี จะเป็นไปได้อย่างไร เมื่อเสวี่ยนจิน ศิษย์เอกของ เทพหนุ่มรูปงามที่บำเพ็ญเพียรจนได้ ฌาน สี่พันปี ในอดีตเทพหนุ่มรูปงามที่เป็นอาจารย์ของเขา ได้ทำให้ จักรพรรดิ สวรรค์ โกรธกริ้ว จึงสั่งลงโทษ ถูกให้กักตนบำเพ็ญเพียรอยู่บนยอดเขาเสียดเมฆา ไม่ให้ลงจากเขาแม้เพียงก้าวเดียว เทพสวรรค์ที่อยู่ในเหตุการณ์ในครั้งนั้น หลายองค์ต่างก็ไม่เห็นด้วย ที่อาจารย์ของเขาต้องถูกลงโทษเช่นนั้น แต่แท้ที่จริงแล้วใครเลยจะรู้ว่า ไป๋ เสวี่ยนหยา เทพหนุ่มรูปงาม ราวน้ำค้าง บริสุทธิ์ นั้น ต้องใจถูกพระทัยองค์เทียนจวิน แต่เพราะมีตำแหน่งเจ้าสวรรค์ ค้ำพระสอ อยู่ จึงแสดงออกมาไม่ได้ ยิ่ง เสวี่ยนหยา ปฏิเสธ แข็งขืนต่อต้าน อาจารย์ของเขาก็จะถูกเพิ่มโทษขึ้นอย่าไร้เหตุผล เพราะเหตุใด เสวี่ยนเจินถึงรู้เรื่องนี้ และเสวี่ยนเจิน ศิษย์เอก ที่น้อยวาสนาแม้จะกำเนิดจุติจากการที่อาจารย์ แอบสร้างเข้าขึ้นมา จนเรื่องนี้องค์เทียนจวินทรงทราบก็ทรงโกรธกริ้วขึ้นมาอีก พระองค์ทรงส่งสายอสุนิบาต ฟาดใส่ กายทิพย์ของ เสวี่ยนเจินทันทีที่ยังมีอายุไม่ถึงร้อยปี ทำให้กายทิพย์ของเขาอ่อนแอ ในค่อยๆ แตกสลายไปในเวลาต่อมา แต่หัวใจรักที่ยังคงตามติดดวงจิตเขาไปด้วยเล่าจะทำเช่นไร เมื่อ พรหมลิขิตเล่นตลกกับเขา ทำให้เขาตกหลุมรักกับ มารอัคคี เขาจะแตกดับ สลายไปเช่นนี้ไม่ได้

"อาจารย์ขอรับ ข้ารักเขา ขอร่างอาจารย์ให้ข้าด้วย" เอ่ยจบเสวี่ยนเจินเทพหนุ่มจึงกำหนดจิตแท้ครั้งสุดท้ายรวบรวมปราณทั้งหมดที่มี กลายเป็นกริชแก้ว เข้าพุ่งแทง สู่หัวใจตัดขั้วหัวใจในร่างของอาจารย์จนขาดทำให้จิตแท้ของเสวี่ยนเจิน เข้าไปแทนดวงจิตของอาจารย์ที่แตกสลายไป

"เสวี่ยนเจิน เจ้ารับปากกับอาจารย์สักเรื่องจะได้หรือไม่"

"ได้ขอรับอาจารย์ จะร้อยเรื่องพันเรื่องข้าก็จะรับปากท่าน อาจารย์ข้าขอโทษ ยกโทษให้ข้าเถิด"

"ไม่ ไม่ต้อง อาจารย์ขอเพียงเรื่องเดียว หัวใจรักของเจ้าที่มีต่อมารอัคคี ข้านับถือ แต่เจ้าจะรับปากข้า ทำให้มารอัคคี ฟื้นความทรงจำแล้วคืนกลับมาเป็น เทพสวรรค์ ที่เคยเป็นเทพข้างกายเทพมังกรได้หรือไม่"

"ข้ารับปากอาจารย์ จะทำให้ อาฮั่วฟื้นความทรงแล้วกลับไปเป็นเทพข้างกายเทพมังกรให้ได้"

"ดี ดีมาก เสวียนเจิน จงตั้งใจหมั่นบำเพ็ญเพียร ทำความดี อย่าให้อาจารย์ต้องผิดหวัง แค่กายทิพย์ข้าที่เจ้าต้องการ ไม่ใช่เรื่องใหญ่อันใด" กายทิพย์นี้เป็นของเจ้าแล้ว เสียงจิตของอาจารย์ค่อยๆ แผ่วเบา และเงียบลงไปในที่สุด