ถึงเวลานอน เด็กสาวยังรู้สึกขยาดเมื่อคิดถึงเรื่องน่าอายเมื่อคืนก่อน ถึงง่วงจะแย่อยู่แล้วแต่เกรงว่าถ้าเธอหลับตาจะมีใครบางคนรุกล้ำเข้ามาในห้อง เด็กสาวพยายามลืมตาโพลงในความมืด แต่ก็พ่ายแพ้ให้กับความง่วงงุน และผล็อยหลับไปในที่สุด

“เด็กน้อยของข้ายังไม่ตื่นอีกหรือ ข้าไม่อยากให้เจ้าพลาดเรื่องสนุกไปนะ”

“หนูจะนอน...” แสงดาวตอบกลับไปทั้งที่ยังหลับตา เธอพลิกตัวหนีไปอีกทาง เมื่อถูกริมฝีปากเย็นจู่โจมที่ใบหู แทะเล็มราวกับว่าหูเธอเป็นขนมหวาน

“ชอบกินขนมไม่ใช่รึ ข้าเตรียมขนมไว้ให้เจ้า หรือจะให้ข้ากินเจ้าแทนดีล่ะ”

ถ้อยคำอันตรายกระซิบอยู่ข้างหู หากแสงดาวไม่ลืมตาตื่นคงไม่ได้เสียแล้ว