นางคือจอมโจรผู้เก่งกาจและกำแหงที่สุดในใต้หล้า...ผู้อุกอาจบุกปล้นวังหลวงแห่งนี้!!

ทว่า... สำหรับคนส่วนใหญ่ในสถานที่แห่งนี้กลับไม่เคยมีใครล่วงรู้ว่านางเป็นโจร 

เพราะว่าใครๆ ต่างก็เรียกขนานนามนางว่า 'เหวินอู่ฮองเฮา’ 

สตรีผู้เคียงข้างบัลลังก์ทองของ‘ฮ่องเต้หลงยี่’

ให้ตายเถอะ! ไอ้เจ้าเด็กนรก ‘เฉินลู่ซี’

ฮ่องเต้ส้มหล่นไม่เอาไหนคนนั้นน่ะรึคู่ควรเป็นสามีนาง!

ไม่รู้ว่าเพราะเวรกรรมฉันใด 

ความใฝ่ฝันแต่เยาว์วัยว่าจะเป็น จอมโจรหญิงอันดับหนึ่งแห่งหุบเขาเทียมเมฆา

ต้องมีอันสลาย 

เมื่อ ‘บุตรสาวจอมโจร’ ดันกลายมาเป็น ‘บุตรสาวคนสุดท้องของขุนนาง’ 

แบบที่นางไม่เคยต้องการ 

แถมยังได้รับการทั้งผลักทั้งดัน (แถมถีบส่งเสริม) ให้อภิเษกสมรสกับฮ่องเต้ (เด็ก)

ขึ้นเป็นฮองเฮาอย่างไม่อาจหลบเลี่ยงได้

ใครจะไปอยากแต่งงานกับเด็กอายุสิบเอ็ดขวบกัน! 

นางยังจำสัญญาของบิดาจอมโจรว่าจะฉุดคร่า ‘หนุ่มรูปงาม’ 

มาตบแต่งเป็นสามีนางในวันเกิดครบอายุสิบห้าได้อย่างขึ้นใจ

ช่างน่าตายนัก! ที่นางต้องปราศจากทางเลือก 

เมื่อบิดามารดาและเหล่าพี่น้องโจรต่างถูกจับขังเป็นตัวประกัน 

หากนางขัดขืนพวกเขาก็ย่อมต้องตายตกตามกันอย่างไม่เหลือแม้แต่ชื่อ

โลกนี้ช่างไม่ยุติธรรมกับชะตาชีวิตจอมโจรสาวอย่างกู่เหวินอี้เลยสักนิด...!

นางจึงกลายมาเป็นฮองเฮาจำเป็น 

ผู้เป็นหมากเบี้ยของตระกูลมู่ที่ชักใยอยู่เบื้องหลังราชสำนัก 

แต่จะว่าไปแล้วชะตาชีวิตของสามีเด็กของนางก็น่าอนาถไม่น้อย....

นอกจากจะได้บัลลังก์มาอย่างส้มหล่นแต่ไร้ซึ่งอำนาจที่แท้จริงแล้ว 

ร่างกายยังอ่อนแอปวกเปียกราวกับต้นหลิวไหวลู่ไปตามลม จะตายวันตายพรุ่งก็สุดรู้....

สายน้ำไม่ไหลกลับ กาลเวลาไม่อาจหวนคืน 

สิ่งที่เกิดขึ้นไปแล้วยากจะเปลี่ยนผัน 

เช่นนั้น...นางจะใช้ชีวิตต่อไปอย่างมีความสุขตามวิถีทางแห่งโจร

"....ด้วยศักดิ์ศรีของทายาทรุ่นต่อไปของจอมโจรแห่งหุบเขาเทียมเมฆา 

นางขอปฏิญาณว่าจะปั่นป่วนวังหลวงที่กว้างใหญ่ไพศาลแห่งนี้ให้ครึกครื้นไม่เว้นแต่ละวัน

ด้วยสองมือนี้ของนาง!!"

สวรรค์โปรดชี้ทางสว่างให้แก่นางด้วย.... คลังหลวงอยู่หนใด?