นางคือจอมโจรผู้เก่งกาจและกำแหงที่สุดในใต้หล้า...ผู้อุกอาจบุกปล้นวังหลวงแห่งนี้!!
ทว่า... สำหรับคนส่วนใหญ่ในสถานที่แห่งนี้กลับไม่เคยมีใครล่วงรู้ว่านางเป็นโจร
เพราะว่าใครๆ ต่างก็เรียกขนานนามนางว่า 'เหวินอู่ฮองเฮา’
สตรีผู้เคียงข้างบัลลังก์ทองของ‘ฮ่องเต้หลงยี่’
ให้ตายเถอะ! ไอ้เจ้าเด็กนรก ‘เฉินลู่ซี’
ฮ่องเต้ส้มหล่นไม่เอาไหนคนนั้นน่ะรึคู่ควรเป็นสามีนาง!
ไม่รู้ว่าเพราะเวรกรรมฉันใด
ความใฝ่ฝันแต่เยาว์วัยว่าจะเป็น จอมโจรหญิงอันดับหนึ่งแห่งหุบเขาเทียมเมฆา
ต้องมีอันสลาย
เมื่อ ‘บุตรสาวจอมโจร’ ดันกลายมาเป็น ‘บุตรสาวคนสุดท้องของขุนนาง’
แบบที่นางไม่เคยต้องการ
แถมยังได้รับการทั้งผลักทั้งดัน (แถมถีบส่งเสริม) ให้อภิเษกสมรสกับฮ่องเต้ (เด็ก)
ขึ้นเป็นฮองเฮาอย่างไม่อาจหลบเลี่ยงได้
ใครจะไปอยากแต่งงานกับเด็กอายุสิบเอ็ดขวบกัน!
นางยังจำสัญญาของบิดาจอมโจรว่าจะฉุดคร่า ‘หนุ่มรูปงาม’
มาตบแต่งเป็นสามีนางในวันเกิดครบอายุสิบห้าได้อย่างขึ้นใจ
ช่างน่าตายนัก! ที่นางต้องปราศจากทางเลือก
เมื่อบิดามารดาและเหล่าพี่น้องโจรต่างถูกจับขังเป็นตัวประกัน
หากนางขัดขืนพวกเขาก็ย่อมต้องตายตกตามกันอย่างไม่เหลือแม้แต่ชื่อ
โลกนี้ช่างไม่ยุติธรรมกับชะตาชีวิตจอมโจรสาวอย่างกู่เหวินอี้เลยสักนิด...!
นางจึงกลายมาเป็นฮองเฮาจำเป็น
ผู้เป็นหมากเบี้ยของตระกูลมู่ที่ชักใยอยู่เบื้องหลังราชสำนัก
แต่จะว่าไปแล้วชะตาชีวิตของสามีเด็กของนางก็น่าอนาถไม่น้อย....
นอกจากจะได้บัลลังก์มาอย่างส้มหล่นแต่ไร้ซึ่งอำนาจที่แท้จริงแล้ว
ร่างกายยังอ่อนแอปวกเปียกราวกับต้นหลิวไหวลู่ไปตามลม จะตายวันตายพรุ่งก็สุดรู้....
สายน้ำไม่ไหลกลับ กาลเวลาไม่อาจหวนคืน
สิ่งที่เกิดขึ้นไปแล้วยากจะเปลี่ยนผัน
เช่นนั้น...นางจะใช้ชีวิตต่อไปอย่างมีความสุขตามวิถีทางแห่งโจร
"....ด้วยศักดิ์ศรีของทายาทรุ่นต่อไปของจอมโจรแห่งหุบเขาเทียมเมฆา
นางขอปฏิญาณว่าจะปั่นป่วนวังหลวงที่กว้างใหญ่ไพศาลแห่งนี้ให้ครึกครื้นไม่เว้นแต่ละวัน
ด้วยสองมือนี้ของนาง!!"
สวรรค์โปรดชี้ทางสว่างให้แก่นางด้วย.... คลังหลวงอยู่หนใด?