ผู้คนมากมายออกมาเฉลิมฉลองเทศกาลแห่งความอุดม ตามถนนหนทางปราศจากรถม้าสักคัน เพราะแค่คนเดินเท้าก็แทบจะไม่เหลือที่ว่างบนท้องถนนให้หยั่งเท้า ร้านค้ายิ้มแย้มพึงพอใจกับรายได้ของวันนี้ ชาวนาชาวไร่ที่ขนพืชผลมาขายในสัปดาห์ที่ล่วงไปต่างมีเงินทองจับจ่ายซื้อของฟุ่มเฟือยครั้งหนึ่งในรอบปี เมืองเลเรย์แม้จะอยู่ในช่วงการทำศึกสงครามกับเมืองเล็กเมืองน้อยรอบข้างแต่ก็ได้รับชัยชนะมาตลอด แม้จะทุกข์ร้อนเพราะการสูญเสียหลายครั้งคราวชาวเมืองก็ยังต้องการจัดเทศกาลแห่งความอุดม บางทีอาจจะเพื่อเลือนภาพหมองเศร้าให้ได้ยิ้มรับกับสีสันความสุขของเทศกาลเสียบ้าง

เทศกาลแห่งความอุดมมีขึ้นเพื่อขอบคุณเทพีเฟอร์ทีล่าน้องสาวของเทพมารดร เทพีเฟอร์ทีล่าเป็นผู้คอยดูแลพืชผลข้าวปลาอาหารให้แก่มวลหมู่มนุษย์ ชาวเมืองจัดงานเฉลิมฉลองขึ้นหลังการเก็บเกี่ยวของทุกปี ปีใดที่เรือกสวนไร่นาให้ผลดีเป็นพิเศษงานเทศกาลของปีนั้นก็ยิ่งยาวนานและพรั่งพร้อมด้วยอาหารคาวหวานมากมายจนเหลือล้น

ยามเช้าของวันแรกเริ่มเทศกาลผู้คนจะอัญเชิญรูปปั้นเทพีเฟอร์ทีล่าแห่แหนไปรอบเมือง ชาวเมืองโดยเฉพาะอย่างยิ่งหนุ่มสาวจะร้อยพวงดอกไม้พวงใหญ่สำหรับโยนฝ่าฝูงชนไปคล้องคอหรือแขนขององค์เทพี บางคนอธิษฐานขอให้สมหวังในรัก บางคนขอโชคลาภความมั่งคั่ง บางคนขอให้ผลผลิตในไร่นาเพิ่มพูน มีแม้กระทั่งขอให้หายจากโรคภัยไข้เจ็บ เชื่อกันว่าพวงดอกไม้ที่ถูกใจองค์เทพี ผู้ร้อยมาลัยจะได้รับพรดังประสงค์ทุกราย ทุกปีจึงมีพวงดอกไม้ที่บรรจงร้อยอย่างงดงามแปลกตาเพื่อประกวดประชันฝีมือกัน

หลังจากนั้นขบวนแห่ก็จะกลับคืนสู่วิหารเทพีเฟอร์ทีล่า ผู้คนก็จะหลั่งไหลไปบูชาด้วยดอกไม้ กำยาน และร่วมกันบริจาคสิ่งของ ยามค่ำก็จะมีงานเลี้ยงและการเล่นดอกไม้เพลิง รวมไปถึงมหรสพนานา