วินาทีที่ลืมตาตื่นขึ้นมา ผมก็พบว่าตัวเองอยู่ในอาณาจักรโชซอนเมื่อสามร้อยกว่าปีก่อน
หนำซ้ำยังกลายเป็น องค์ชายบยอล เจ้าของตำแหน่งองค์รัชทายาท

ซึ่งเป็นความหวังของเหล่าขุนนางฝั่งใต้
ความเป็นไปเรื่องการเมืองของโชซอนยุคนั้นจึงต้องตกอยู่ในกำมือของเด็กปีหนึ่ง

คณะสังคมวิทยาอย่างผมอย่างเสียไม่ได้

แถมคนที่ผมต้องต่อกรด้วยก็คือ พระเจ้ายอนชาง กษัตริย์ลำดับที่ 21 ของราชวงศ์
ผู้ซึ่งเป็นไอดอลที่ผมอยากจะถ่ายรูปเซลฟี่ลงอินสตาแกรมด้วยมากที่สุด T_T

_________________________________________________

แนะนำตัวละคร

*จุดประสงค์ : เนื่องจากเนื้อเรื่อง และตัวละครมีความซับซ้อน คนเขียนจึงกลัวว่าคนอ่านจะสับสน เพราะตัวละครจะค่อย ๆ เยอะขึ้นเรื่อย ๆ   (และจะค่อย ๆ ทยอยมาขยายเรื่อย ๆ หากมีตัวอื่น ๆ ผุดมาอีก 555+)

ปล. เรื่องนี้อิงประวัติศาสตร์ในยุคของพระเจ้ายองโจ หรือ องค์ชายยอนอิง(ลีกึม) พระโอรสของพระเจ้าซุกจง กับ พระสนมซุกบิน (ชเว ทงอี) แต่บางเรื่องก็แต่งขึ้นมาเพื่อเพิ่มอรรถรส ทว่าตัวละครและประวัติศาสตร์ที่นำมาเขียนเรื่องนี้ ไม่มีความจงใจทำให้เสื่อมเสีย โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านด้วยค่ะ >.<

พระเจ้ายอนชาง (ลี อิล) : องค์ชายอิลเป็นพระราชโอรสองค์ที่สองซึ่งประสูติแต่พระเจ้าซุกจง กับ พระสนมซุกบิน (ชเว ทงอี) ตอนแรกเป็นองค์ชายอยู่วังนอกธรรมดา แต่พอพระเจ้าชินโจ (พี่ชายแท้ ๆ ขององค์ชายบยอล) เริ่มป่วย ฝ่ายตะวันตก(โนรน) ก็ได้ทูลขอให้ทรงสนับสนุนองค์ชายอิลขึ้นเป็นผู้สำเร็จราชการ หลังจากนั้นสี่ปีก็ทรงเสด็จสวรรคต องค์ชายอิลจึงได้ขึ้นเป็นกษัตริย์แทน และมีรับสั่งให้คืนฐานันดร มอบตำแหน่งรัชทายาทแห่งโชซอนให้แก่ องค์ชายบยอล เพื่อไถ่บาปที่ติดอยู่ในใจของตน

องค์ชายบยอล (ลี บยอล)   : องค์ชายบยอลเป็นองค์ชายลำดับที่สาม แต่เป็นโอรสองค์ที่สองของพระเจ้าซุกจง กับ พระสนมฮีบิน (จาง อ๊กจอง) เก่งการต่อสู้ประชิดตัวชนิดหาตัวจับได้ยาก ทรงหลุดจากตำแหน่งองค์รัชทายาทเพราะพระเจ้าชินโจ(พี่ชายแท้ๆ) สนับสนุนองค์ชายอิลให้เป็นผู้สำเร็จราชการแทน เนื่องจากฝ่ายใต้ (โซรน) เสื่อมอำนาจมากในช่วงนั้น จึงทำให้ถูกฝ่ายตะวันตกเล่นงาน อัครมหาเสนาธิบดี หัวหน้าพรรคโนรน (ฝ่ายตะวันตก) ทูลขอให้องค์ชายอิลที่ยังเป็นผู้สำเร็จราชการในตอนนั้น เนรเทศองค์ชายบยอลไปอยู่นอกวัง จึงทำให้องค์ชายบยอลโกรธ และ เกลียดพี่ชายคนนี้มาก ถึงกับลงทุนทำตัวเป็นคนสติไม่ดี เพื่อที่จะได้ไม่ต้องกลับเข้าไปยุ่งกับเรื่องในราชสำนักอีก

ลี บยอล : นักศึกษาสังคมวิทยา ที่หลุดเข้าไปอยู่ในยุคโชซอน ช่วงเวลาประมาณเมื่อ 300 กว่าปีที่แล้ว ในสมัยที่พระเจ้ายอนชางเพิ่งขึ้นเถลิงถวัลราชสมบัติใหม่ ๆ แต่โชคชะตากลับเล่นตลกให้บยอลดันไปมีใบหน้า และ ชื่อ เหมือนองค์ชายบยอลที่ตัวจริงหายไปไหนแล้วก็ไม่รู้ เขาจึงจำเป็นต้องขึ้นรับตำแหน่งองค์รัชทายาทแทน ในขณะเดียวกันก็ต้องสืบหาสาเหตุของการหายตัวไปขององค์ชายบยอล และสิ่งที่ทำให้เขาย้อนเวลามาด้วย

พัค อินซา : ราชองครักษ์คนสนิทของพระเจ้ายอนชาง เป็นเพื่อนตั้งแต่พระเจ้ายอนชางยังเป็นองค์ชายอิลซึ่งอยู่วังนอก ฉลาด ช่างสังเกต มีเหตุผล แต่ชอบพูดจาขวานผ่าซาก ยอมหักแต่ไม่ยอมงอ มีฝีมือด้านการต่อสู้มาก จนต่อมาได้เป็นหัวหน้าองค์รักษ์ตั้งแต่อายุยังน้อย แต่ด้วยมีปมจากการมีแม่เป็นชนชั้นต่ำที่แต่งงานเป็นอนุของขุนนางฝั่งใต้เพราะความจำยอม จึงทำให้ไม่ค่อยสนับสนุนองค์ชายบยอลเท่าไหร่

คิม กีอุน : บัณฑิตฝั่งโซรน (ฝั่งใต้) เก่งเรื่องการต่อสู้ เป็นลูกชายของ ‘ใต้เท้าคิม’ เสนาธิบดีกลาโหม (หัวหน้าขุนนางฝั่งโซรน) กำลังจะเข้าสอบควากอเข้าเป็นขุนนางในกรมกลาโหม 

พระมเหสีซอนฮวา แห่งตระกูลฮัม : ธิดาคนเดียวของอัครเสนาธิบดีฮัม โฮมิน (หัวหน้าขุนนางฝ่ายตะวันตก) หลงรักพระเจ้ายอนชางตั้งแต่แรกเห็น และเชื่อว่าทุกสิ่งที่ตนทำ เป็นการปกป้องราชสำนักจากองค์ชายบยอลและขุนนางอีกฝ่าย

ฮัม โฮมิน : อัครเสนาธิบดี หัวหน้าพรรคอินจู ฝ่ายโนรน (ฝ่ายตะวันตก) มีฐานะเป็นพระสัสสุระ*ของพระเจ้ายอนชางอีกด้วย

ยุนซังกุง : เป็นซังกุงรับใช้คนสนิทของพระสนมฮีบินในตอนที่ยังมีพระชนม์ชีพอยู่ ภายหลังถูกเนรเทศให้ออกมาอยู่นอกวังพร้อมองค์ชายบยอล ทำให้ยุนซังกุงโกรธแค้นองค์ชายอิลที่เป็นผู้สำเร็จราชการมาก เธอจึงคอยเกลี้ยกล่อมให้องค์ชายบยอลรับราชองค์การ กลับเข้าไปรับตำแหน่งรัชทายาทเพื่อกลับไปแก้แค้นแทนพระมารดา และตัวพระองค์เองตลอดเวลา แต่องค์ชายบยอลก็ไม่เคยยอม แถมยังทำตัวเป็นคนสติไม่ดีเพื่อหลีกเลี่ยงการเข้าวังตลอด