น า ง ร อ ง

       หล่อนคือเด็กในปกครองของภรรยาเขา ที่ผลิกผันกลายมาเป็น

ส่วนหนึ่งของชีวิต ซึ่งเขา...ไม่ได้ต้องการ พิศวาสที่ไม่ปรารถนาเกิดขึ้น

จากความไม่ตั้งใจ แต่มันกลับผูกมัดทั้งคู่เอาไว้ด้วยความรัก

แสน...ทรมาน

===============================================

"อืม..." เสียงทุ้มครางฮือในลำคอ แขนใหญ่กระชับร่างน้อยซึ่งนอนหันหลังให้เข้าหาตัวตามความเคยชิน ซุกใบหน้าเข้าหาซอกคอกรุ่นในขณะที่ยังไม่ลืมตาด้วยซ้ำ แค่เพิ่งจะมีสติตื่นจากฝันอันหอมหวานของค่ำคืนที่ผ่านมาเท่านั้น สัญชาตญาณบางอย่างเมื่อฝังจมูกจงบนผิวเนื้อคอนุ่มมันสะกิดใจเขา

ชายหนุ่มลืมตาโพลง! กระชากแขนร่างที่นอนหลับสนิทให้หันหน้าเข้าหาโดยไม่รีรอเมื่อกลิ่นหอมละมุนนั้นมันไม่คุ้ยเคยสำหรับเขา คนตัวเล็กที่ยังอยู่ในนิทราลึกล้ำตกใจตื่นทันควัน ดวงตาที่บวมแดงเพราะผ่านการร้องไห้อย่างหนักเมื่อคืนเบิกมองผู้ชายผิวเข้มตรงหน้าด้วยความรู้สึกหลากหลาย ค่อนแค่นไปทางหวาดกลัวสับสน

"เนื้อทอง..." อัศเวทย์ครางชื่อนั้นด้วยหัวใจที่หล่นวูบกองแทบพื้น ทำไมเขาจะไม่รู้ว่าเมื่อคืนเกิดอะไรขึ้นบ้างแม้จะเมาแทบควานก็ตาม ทว่าความสุขสมมันยังอิ่มอุ่นอยู่ในตัวไม่ได้สร่างซา

"นะ...นาย..." เนื้อทองเรียกขานผู้มีประคุณและเป็นสามีของหญิงสาวที่หล่อนนับถือเสมือนพี่สาวในสายเลือด ลำดับเหตุการณ์อย่างรวบรัดแล้วน้ำตาก็ไหลบ่าโดยไม่ต้องบีบคั้นอารมณ์

"ออกไป!!!"

"กรี๊ด!" ตุบ! ร่างเล็กถูกผลักตามแรงเดือดดานของบุรุษเพศลงไปนอนกลิ้งอยู่บนพื้นห้องทั้งที่มีผ้านวมพันอยู่แบบทันควัน หล่อนหันมองผู้กระทำที่สลัดศีรษะไปมาอย่างครุ่นคิดและเครียดจัด ตัวหล่อนเองก็ไม่ต่างจากเขานัก คร่ำเคร่งแต่จะหาคำตอบว่า ทำไม...มันเกิดอะไรขึ้น...

"พี่หม่อน...ฮือๆ พี่หม่อน..." เสียงแหบโหยเพรียกหานายสาว หวังให้เข้ามาเจรจาและบอกกับหล่อนว่ามันไม่ได้เป็นความจริง หล่อนแค่ถูกแกล้งให้ตกใจเล่นเท่านั้น

แต่แล้ว...ความร้าวรานที่ร่างกายประท้วงก็เป็นคำตอบให้แทนทุกๆ คำถามที่ผุดพรายขึ้นในใจ รอยราคีสีชาติที่แห้งติดผ้าห่มรวมถึงกระจายเป็นหย่อมๆ เป็นหลักฐานยืนยันกับทั้งคู่ว่าค่ำคืนที่ผ่านมามันเกิดอะไรขึ้นบ้าง เด็กสาวพยายามขยับลุกหวังพาร่างออกไปจากห้องนี้ก่อนที่อัศเวทย์จะมีสติหันมาเห็นว่าหล่อนยังคงอยู่ในรัศมีสายตาของเขา ไม่เช่นนั้นแล้วไม่อาจคาดเดาเลยว่าจะถูกทัณฑ์ไดโหมกระหน่ำเข้ามาอีก

แต่ความเจ็บปวดและร้าวระบมก็กัดกินไปทั้งสรรพางค์ทำให้ลำบากเหลือแสนแม้เพียงคิดจะกระดิกตัว มือเล็กรวบผ้านวมสีขาวสะอาดกดแนบหน้าอกไว้แน่น น้ำตาหยดเผาะลงพื้นด้วยความอดสูในใจ

"กูบอกให้ออกไป!! ออกไปสิ อยากตายรึไง!!"