'โอลีฟ...มึงแย่แล้ว...' เป็นเสียงคุ้นหูของแก้วนั่นเอง เหมือนกำลังตกใจกับอะไรสักอย่าง แต่ยังรักษาระดับน้ำเสียงให้นิ่งที่สุด

"เกิดไรขึ้น...กูยังไม่ตื่นเลย มึงเป็นอะไร..." ฉันก็พลอยกังวนขึ้นมาทันที ยันตัวลุกนั่งตลบผ้าห่มผืนหนาออกจากตัว

'ไม่ใช่กู มึงนั่นแหละ ใจเย็นๆ นะเพื่อน พวกกูกำลังจะไปหา'

"มีอะไร กูงงไปหมดแล้ว บอกกูมาเดี๋ยวนี้เลยนะ" หัวใจฉันเต้นเร่าร้อนรุ่มขึ้นมาทันทีเมื่อได้ยินแล้วพูดดังนั้น และแน่ใจว่าตัวเองไม่อาจรอจนพวกมันมาถึงและแถลงความได้ ฉันต้องรู้เดี๋ยวนี้!

'มึง...ตั้งสติก่อนน แล้วคิดให้ได้ว่าทุกอย่างมีทางออกเสมอ แต่มึงก็ต้องรับรู้เอาไว้เพื่อจะได้รีบแก้ไขเรื่องที่เกิดขึ้น เปิดเฟชบุ๊คดูนะ' ฉันกดวางสายจากแก้วทันทีแล้วเปิดแอ๊ฟเครือข่ายสังคมยอดฮิต หัวใจจดจ่ออยากรู้อยากเห็นว่ามันมีอะไรกันแน่ เพื่อนฉันถึงได้พากันตกใจขนาดนั้น

"..." สิ่งที่ฉันเห็น เหมือนสะกดให้หัวใจหยุดเต้น ร่างกายชาวาบร้อนผ่าวๆ สติเบลอวูบในชั่วพริบตา...มันเป็นรูป...ที่แชร์กันให้ว่อน รูป...ของผู้หญิงคนหนึ่งในสภาพเปลือยแม้จะไม่ได้มองเห็นส่วนสำคัญเพราะยังเหลือผ้าขนหนูปิดหมิ่นเหม่ ในลักษณะพับเพียบและนอนหันหลังให้กล้อง ผมเผ้าสยายไปตามพื้นบ่งบอกว่ากำลังเมาแบบขนาดสติอย่างหนัก ทั้งนี้...ยังมีรูปอื่นๆ ที่ถ่ายเห็นใบหน้าชัดเจน ในสารรูปไม่น่ามองเลยสักนิด

"มันเกิดอะไรขึ้น!! ฮือๆๆๆ"

มือไม้มั่นน้ำตาไหลพรากกลั่นเอาความเจ็บช้ำออกมาเป็นสาย ภาพที่กำลังถูกแชร์และมีการวิจารณ์อย่างหนักในขณะนี้ คือรูปของฉันซึ่งพี่เพิร์ทถ่ายเอาไว้ตอนไปพัทยานั่นเอง พร้อมคำบรรยายแสบทรวงว่าฉันเป็นเมียน้อยที่หน้าด้านไร้ยางอาย แอบลักลอบคบกับสามีคนอื่น ล่อลวงจนฝ่ายชายหลงอย่างหนัก หอบเงินทองข้าวจองประเคนให้จนตัวเองสุขสบาย จนตอนนี้สถานภาพครอบครัวฝ่ายชายสั่นคลอนรุนแรง ภรรยาแสนสวยกำลังตรอมใจจนต้องหนีไปหลบหน้าที่ต่างประเทศ ลูกสาวก็ต้องมาทนรับเรื่องฉาวๆ จนอาการป่วยกำเริบ

ใช่...ทุกอย่างมีเค้าความเป็นจริง...แต่มันก็ไม่ควรเกิดเหตุการณ์ทารุณชีวิตฉันถึงขนาดนี้ ฉันขว้างโทรศัพท์ทิ้งไม่อยากรับรู้ความเป็นไปเกี่ยวกับความน่าอายนั้นอีก ทรุดตัวคว่ำลงบนที่นอนเหมือนวิญญาณมันหลุดหายไปแล้ว

อนาคตของฉัน...หน้าที่การงาน สังคมและผู้คนน้อยนิดที่รู้จักคุ้นเลย กำลังถูกตราบาปของฉันเองลักไสออกไปจากชีวิต นี่คือเวรกรรมที่ตามสนองเมื่ออยู่นอกศีลธรรมอันดีงาม ซึ่งฉันก็รู้อยู่แก่ใจดี แต่ก็ยังท้าทาย...

เอาชีวิตของตัวเองมาผูกติดกับตราบาป ตั้งความหวังลมๆ แล้งๆ เพื่อจะทำลายครอบครัวเขาโดยหลงลืมไปว่า กรรม...แม้จะมองไม่เห็นแต่มันก็ตามยอกย้อนคืนผู้กระทำผิดอย่างเท่าเทียมหรือเหนือกว่าเสมอ