หญิงสาวพาร่างอันบอบช้ำที่ปวดแปลบเหมือนถูกซัดด้วยหมัดจนเกือบจะนอนนับดาวลุกขึ้น เกือบหลุดอุทานอย่างเจ็บปวด กายบอบช้ำค่อยๆ ย่องไปเก็บเสื้อผ้าที่กระจายเกลื่อนห้อง กตัญญุตารีบสวมเสื้อผ้าทุกชิ้นให้เร็วที่สุด และก่อนที่เธอจะออกไปให้พ้นจากห้องของนายพรานพร่าสวาท สายตาคู่หวานก็เห็นกระเป๋าสตางค์หนังสีดำวางอยู่ข้างๆ นาฬิกาโรเล็กซ์

กระเป๋าตุงๆ คงมีเงินซ่อนอยู่จำนวนมาก เงินก้อนนี้จะช่วยให้เธอรอดพ้นจากขุมนรก เธอไม่คิดจะเสี่ยงอยู่รอให้แม่ขายทอดตลาดให้ชายคนที่ 2 รักแม่หรอกนะ แต่เธอจะหาทางทดแทนบุญคุณด้วยวิธีอื่น แค่ครั้งเดียวก็เอาทุกอย่างไปหมดแล้ว ไม่เหลือแม้แต่ความภาคภูมิใจใดๆ นอกจากใบหน้าสวยหวานที่แท้จริงของเธอ

สายตาคู่หวานเหลือบมองร่างเปลือยเปล่าบนเตียง ลมหายใจของเขายังเป็นจังหวะเนิบ เขาไม่นอนกรน แต่นิ่งและเงียบที่สุด กตัญญุตาต้องรีบไปก่อนที่เขาจะตื่นขึ้นมาแล้วรั้งเธอไว้ตามสัญญาที่ตกลงกัน เขามีสิทธิ์ในตัวเธอเป็นเวลา 3 วัน

กระเป๋าหนังสีดำในมือนอกจากเงินสดแล้วยังมีสิ่งอื่นที่เธอต้องการ กตัญญุตาหยิบของที่ไม่ต้องการออก นั่นก็คือบัตรเครดิต เพราะเอาไปก็ใช้ไม่ได้ นอกนั้นเธอเก็บเข้ากระเป๋าสะพายของตัวเอง

‘ฉันไม่ได้อยากขโมย แต่ฉันจำเป็น และจำเป็นต้องรู้ว่าคุณคือใคร แต่คุณไม่จำเป็นต้องรู้จักฉันหรอกนะ ขอให้เราจบกันเท่านี้นะ’