เมีย(น้อย)รับจ้าง

ซีรีส์ชุด เคียงใจซาตาน

“คุณคราม อื้อ” ปาริมาไม่อาจห้ามเสียงน่าอายของตนเองได้ เมื่อสุดท้ายร่างกายก็ดำเนินไปตามจังหวะของธรรมชาติ หล่อนล่องลอยแตกกระจายเป็นปุยเมฆบางเบาบนอากาศ สัมผัสสุดท้ายที่ได้รับคือความสุขราวแต่งแต้มบางอย่างในจุดสูงสุดได้ คล้ายว่ามันคือความรู้สึกที่หล่อนโหยหามาโดยตลอด

คเณศร์ขยับกายขึ้นจุมพิตริมฝีปากบวมเจ่ออีกครั้ง เร่าร้อน โหยหา และเต็มไปด้วยความปรารถนาที่กำลังลุกโชน คืนนี้จะไม่มีอะไรสามารถหยุดเขาได้ แม้กระทั่งความตาย

“อย่าเกร็งนะ” เขากระซิบอย่างใจดี ก่อนเคลื่อนกายเสียดสีในจุดบอบบาง

“ฉันสัญญาว่ามันจะต้องดีที่สุด”

เขาปลอบโยนเป็นครั้งสุดท้ายก่อนค่อยๆ ขยับกายให้แนบชิด บดเบียดสะโพกสอบเข้าหาสอดแทรกล่วงล้ำกลีบดอกไม้งาม แม้จะรู้ว่าปาริมายังอ่อนเดียงสา แต่ถ้าเขายังชักช้าหญิงสาวอาจจะ ‘เจ็บ’ มากกว่านี้หลายเท่า

“มันอาจจะเจ็บนิดหน่อย” เขาปลอบอีกครั้งก่อนจุมพิตแผ่วเบาที่ริมฝีปากอิ่ม

“แต่มันจะดี เชื่อใจฉันนะ”