เด็กผู้ชายตัวขาวๆคนหนึ่ง หน้าตาน่ารักเหมือนตุ๊กตากับความทะเล้นทำให้เขาดูมีเสน่ห์กับคนที่ได้พบเห็น คุณย่าข้างบ้านหลงรักเหมือนหลานตัวเองแท้ๆ เด็กผู้ชายคนนี้มักจะปีนรั้วไปหาคุณย่าทุกวัน จนวันหนึ่ง หลานชายของคุณย่ากลับมาจากต่างประเทศ ทำให้เรื่องวุ่นๆ เข้ามากวนใจ เจ้าตัวแสบ......

หลังจากที่ผมกลับจากโรงเรียน ถอดรองเท้า โยนกระเป๋า ก็จะไปช่วยคุณย่ารดน้ำต้นไม้
ในขณะที่กำลังปีนรั้วอยู่นั้น.......................................

"โอ๊ยยยยย คุณย่าครับ ภูเองครับบบ" คุณย่าเอาน้ำฉีดผม ที่ตอนนี้ค้างเติ่งอยู่บนรั้ว
"ภูเองครับบบบ คุณย่า" สายน้ำที่พุ่งมายังตัวผมหยุดลง
ผมค่อยๆลดมือที่ปัดป้องสายน้ำลง
แล้วก็ลืมตาดู ว่าทำไมคุณย่ามาฉีดน้ำใส่ผมทำไม นี่มันไม่ใช่สงกรานต์นะครับคุณย่า
แต่มันไม่ใช่คุณย่า เพราะเสียงคุณย่าตะโกนออกมาจากในบ้าน
แล้วไอ้คนที่มันยืนยิ้มถือสายยางอยู่นี่ใครว่ะ
แสรดดด!!!!!!!!!มาแกล้งน้องภูเดี๋ยวเมิงเจอของหนัก
"เอ้าน้องภู ตายแล้วลูก" คุณย่ารีบวิ่งมาหาผม
"ภูยังไม่ตายครับคุณย่า" มุกเดิม
"ลงมาลูกลงมา ตาพีท ไปแกล้งน้องทำไมลูกกก" คุณย่าตีไอ้เสาไฟนี้ไปเบาๆที่แขน
มันก็ยังไม่สำนึกผิดยืนยิ้มหน้าบานเชียว ไอ้เวล.....นิ
"พีทไม่รู้นิครับ เห็นปีนเข้ามาก็นึกว่าขโมย" ขโมยที่ไหนจะหล่อขนาดนี้
"ลุงปราบโจรด้วยสายยางฉีดน้ำเนี่ยนะหรอ" ผมต่อว่าไอ้คนตรงหน้า แล้วก็ค่อยๆปีนลงมาจากรั้ว
"ตาภูของย่าเปียกหมดเลย โถ...."
"เปียกเป็นลูกหมาเลย ฮ๋าๆๆๆๆ"
"ตาพีทนิ"
"ใครใช้ให้ปีนเข้ามาหล่ะ ประตูหน้าบ้านก็มี"
"ภูก็ปีนของภูทุกวัน ไม่เชื่อถามคุณย่าสิ" ไอ้นี้นอกจากจะไม่ขอโทษแล้วยังจะกวนประสาทอีกนะ
"เอาพอๆๆ เราน่ะโตแล้วนะพีท ไปทะเลาะกะน้องอยู่ได้ น้องเค้ามาช่วยย่ารดน้ำต้นไม้ทุกวันแหละ ป่ะๆเข้าบ้านก่อนเดี๋ยวย่าหาผ้าให้เช็ดเนื้อเช็ดตัว เดี๋ยวไม่สบายพอดี"
ผมเดินตามคุณย่าเข้าไปในบ้าน ก็อดสงสัยไม่ได้เลยถามคุณย่าไปว่า
"ไอ้นี้มันเป็นใครหรอครับคุณย่า กวนประสาทชะมัดเลย" ผมถามจบคุณย่าก็หลุดขำออกมา
"หลานย่าเองลูก เค้าเพิ่งกลับมาจากอเมริกาเมื่อวานนี้เอง"
"คุณย่ามีหลานใหม่แล้วภูคงตกกระป๋อง"
"ใช่แกเป็นหมาหัวเน่าแล้วไอ้ลิง" อยู่ดีดีไอ้นี้ก็เดินเข้ามา หนอยยยยยแหนะ ไอ้เสาไฟลิงที่ไหนจะหล่อขนาดนี้ว่ะ
"พีท ไปเรียกน้องแบบนั้นไม่น่ารักเลยนะลูก น้องชื่อภู อยู่บ้านข้างๆเรา พีทไปหยิบผ้ามาให้น้องเช็ดหัวหน่อยลูกกกกก"
"ครับคุณย่า" มันยังทำหน้าเป็นทะเล้นใส่ผมอีก เชื่อสิมันกะผมต้องมีนัดล้างตาแน่ๆ
"เดี๋ยวย่าไปเอาขนมปังหน้าหมูมาให้กินนะลูก ย่าเพิ่งทำเสร็จ ตาพีทเค้าอยากกิน"
ภูจะกินให้หมดเลย ไอ้เสาไฟนั้นจะได้อดกิน
ในขณะนี้หัวสมองไอ้ภูคิดแต่จะล้างแค้นไอ้เสาไฟนั้นให้ได้
หน้ามันกวนบาทาไอ้ภูยิ่งนัก แค้นโว้ยยยยยยย
"อ่ะนี้ผ้า เช็ดหัวซะไอ้ลิงน้อย"
"ขอบใจ"
"ขอบใจมันใช่กะเพื่อน ถ้ากับพี่.....ใช้คำว่าขอบคุณ"
"สำหรับพี่ มันไม่น่านับถือเลยยยยยยยย" สายตาสองคู่ จ้องกันตาไม่กระพริบ

ความรักของเขา จะดำเนินต่อไปเช่นไร ติดตามกันได้นะครับ.........