อรนลินแอบยิ้มเมื่อได้ยินเสียงน้ำไหวเป็นคลื่นจากด้านหลัง ใจสาวเต้นตึกตักอย่างรอคอยมือบางหยุดนิ่งอยู่กับเต้างามทั้งสองข้าง คีตภัทรมาถึงก็แนบชิดเธอจากด้านหลัง ซบใบหน้ากับซอกคอขาวผ่องเคลื่อนไหวสูดความหอมอย่างหลงใหล
มือหน้าทั้งสองข้างแทรกแซงจนมือของเธอผละออก แล้วใช้มือของตัวเองเคล้นคลึงแทน
“ผมนวดให้จะดีกว่านะมือคุณไม่มีแรง”
พูดจบชายหนุ่มกดน้ำหนักมือเคล้นคลึงหนักบ้างเบาบ้างสลับกันไปจนอรนลินต้องส่งเสียงคราวแผ่ว ๆ พร้อมกับเอนกายพิงกับชายหนุ่มแอ่นอกเพื่อท้าทายมือนั้น คีตภัทรบีบเคล้นจนพอใจ หลังจากนั้นก้มลงเลียวนรอบอกเธอดูดดึงอย่างกระหายสลับข้างไปมาอย่างกับไม่มีวันอิ่มเอม
ปากแกร่งเคลื่อนกายลงมาเรื่อย ๆ ไล้วนหน้าท้องของเธอกระตุ้นความเสียวซ่านจนอรนลินจำต้องกอดบ่าเขาไว้แน่นแอ่นอายเข้าหา
เมื่อเจอกับผิวน้ำ ชายหนุ่มสำรวจแค่นั้นก่อนจะวกขึ้นไปข้างบนอีกรอบจนเจอเข้ากับกลีบปากนุ่ม ประกบลงไปครั้งแล้วครั้งเล่า อรนลินรู้สึกว่าเธอกำลังจะยืนไม่ไหวเข้าไปทุกทีจนต้องเกาะบ่าชายหนุ่มแน่นกว่าเดิมเพื่อเป็นที่ยึดไว้
คีตภัทรปล่อยให้เธอได้หายใจโดยการเคลื่อนปากลงมาตามซอกคอและมาหยุดที่ดอกบัวคู่งามอีกครั้ง เขาใช้ปากงับดูดกลืน ส่วนมือหน้ากลับยกขาของหญิงสาวให้ขึ้นมาเกี่ยวกับเอวหนาเอาไว้
อรนลินรู้ทันที่ว่าเขากำลังจะจัดการเธอแล้ว หัวใจยิ่งเต้นรัวเร็วขึ้นอย่างรอคอยเต็มที่ จนเมื่องูยักษ์แทรกเข้ามาในเรือนกายจนมิด
“อ๊า คุณ อ๊า”
คีตภัทรไม่เปิดโอกาสให้หญิงสาวพูดโดยการโยกเข้าโยกออกในเรือนการเธอเร็ว ๆ แรง สุดท้ายเสียงพูดเลยกลายเป็นเสียงครางแผ่ว หอบหายใจรัวเร็วด้วยความเสียวซ่าน ยิ่งเพิ่มแรงขับให้คีตภัทรเร่งจังหวะเร็วขึ้นยิ่งกว่าเดิม ในที่สุดน้ำอุ่น ๆ ในกายทั้งคู่พุ่งออกมาพร้อมกัน
ร่างกายทั้งสองกระตุกสองสามครั้งก่อนจะยืนนิ่งอยู่อย่างนั้น
อรนลินหายใจรวยรินกอดบ่าชายหนุ่มไว้แน่น หากไม่มีคีตภัทรให้เกาะป่านนี้เธอคงล้มจมแม่น้ำไปเรียบร้อยแล้ว
“เป็นไงล่ะ ยั่วดีนัก เข่าอ่อนเลยไหม”
“ใครจะคิดล่ะว่าจะเจอกับช้างตกมัน” อรนลินเอ่ยประชดเสียงแผ่ว เพราะยังไม่หายจากการที่โดนช้างตกมันรักเร่าร้อน
“แต่วันนี้ช้างยังไม่ได้กินน้ำ”
“บ้า กินอยู่ได้น้ำจะหมดตัวแล้ว” หญิงสาวเอ่ยเสียงงอน จะมีสักครั้งไหมที่เขาไม่ขอเธอกินน้ำ
“ไม่หมดหรอก ผมมีวิธีให้มันออกมาได้ทุกครั้ง จะลองไหม”
“อุ๊ย” ถามจบไม่คิดจะรอคำตอบ คีตภัทรจับเธออุ้มหันหลังก่อนจะพาหญิงสาวไปวางบนโขดหินใกล้ริมน้ำโดยที่หญิงสาวคว่ำใบหน้าเข้าหากับก้อนหิน
“คุณ คุณจะกินอย่างนี้หรือ มันน่าอายจะตาย” อรนลินใจเต้นแรงไม่คิดว่าคีตภัทรจะกล้าให้เธออยู่ในท่าที่น่าอับอายแบบนี้
“กินอย่างนี้แหละ ส่งน้ำออกมาแล้วกัน”
“อ๊าย อ่า อ๊า” เสียงครวญครางของอรนลินดังลั่นไปทั่วถ้ำแห่งนั้นดังบ้างแผ่วบ้าง ห้ามบ้างขอบ้างแล้วแต่อารมณ์

แถมเมื่อกินจมอิ่มคีตภัทรยังส่งมังกรเข้ามาในกายเธออีกรอบสร้างความหฤหรรษ์ นำพาเธอไปแตะดวงดาวแห่งรักอย่างบ้าคลั่งอีกครั้ง จนหมดแรงไปด้วยกันทั้งคู่