เสียงคำราม ครืนๆ ครืนๆ บนท้องฟ้า และพายุที่พัดกระหน่ำลงมาดุจฟ้าพิโรธ

สงบลง สายฝนข้างนอกเริ่มซาเม็ด คงเหลือแต่เสียงดังเปาะแปะของเม็ดฝนที่ตกกระทบหลังคา จนกระทั่ง

หยุดสนิท แต่ก็ยังได้ยินเสียงหยดน้ำที่ตกจากชายคาบ้านหยดไหลลงสู่พื้นดินรอบบ้านที่ถูกน้ำฝนกัดเซาะ

เกิดเป็นร่องเล็กๆ ตามธรรมชาติ พร้อมกับถอนหายใจยาวคล้ายได้ระบายความทุกข์ออกไปได้บ้างแล้ว

คงจริงดังที่คนโบราณได้ว่าเอาไว้......น้ำตาเป็นเสมือนยาระบายความทุกข์ ดังนั้นคนที่มีความทุกข์ควรร้องไห้

ออกมาดังๆ ความทุกข์ก็จะเบาบางลงได้